สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๓๑๖
ภาพผ่านจากจุดเล็กกลางกาย : ลูกเรียนรู้มาในระดับหนึ่ง มีภาพภายในนับจํานวนไม่ถ้วน ที่ต้องผ่านช่องเล็ก ๆ กลางกาย ที่เล็กกว่าปลายเข็ม ขยายออกไปสู่ข้างนอก เป็นภาพที่มนุษย์ทั่วโลกยังไม่รู้จัก บางภาพ เทวดา พรหม อรูปพรหมไม่รู้จัก จะผ่านตรงจุดเล็กกลางกายยิ่งกว่าปลายเข็ม นับภาพไม่ถ้วน ลูกจะได้เรียนรู้ตรงนี้ จะเห็นตรงนี้ได้ต้องนิ่งไม่เขยื้อน นิ่ง ใจต้องไม่สั่น นิ่งในนิ่ง ปึ้ก นิ่งแน่น แต่ไม่อึดอัด นิ่งเข้าไปเลย มีความสุขไปเรื่อย แล้วจะเกิดการเปลี่ยนแปลงในโลกใบนี้
หยุดนิ่ง คือ ความสุขที่สวรรค์รำพึง : เราต้องเข้าไปถึงความสุขที่ชาวสวรรค์ชั้นไหน ๆ ก็แสวงหา ชาวสวรรค์มีความสุข แต่ยังแสวงหาอยู่ เพราะสิ่งที่มีมันไม่ใช่ให้สวรรค์รู้สึกฉงน มันต้องถึงสุข ในระดับที่สวรรค์รำพึงว่า เออ....ทำไมเราไม่สุขอย่างนี้ นั่งในห้องนี้ ให้รำพึงถึงสวรรค์ เทวดาจึงต้องลงจากเทวโลกมาเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถามหาความสุข เพราะสวรรค์ยังไม่หยุดนิ่ง ไม่หยุดก็ไม่เจอความสุข
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๓
