บทที่ ๒๔
มหาสมุทรไม่อิ่มด้วยน้ำ
ท่านทานบดีทั้งหลาย มหาสมุทรย่อมไม่อิ่มด้วยน้ำ ไฟย่อมไม่อิ่มด้วยเชื้อ ฉันใด ทานบดีย่อมไม่อิ่ม ด้วยการให้ทาน ฉันนั้น
ผู้ที่มีจิตเลื่อมใส เมื่อให้ทานแล้วย่อมมีบุญเป็นผลเสมอ เสมือนโยนก้อนหินขึ้นไปบนอากาศ ก้อนหินนั้นย่อมตกลงสู่พื้นดินเสมอ
บุญเป็นสิ่งที่อยู่เบื้องหลังความสุขและความสำเร็จของชีวิต การเข้าถึงฐานะของความเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐีก็เพราะบุญ การเข้าถึงฐานะของความเป็นกษัตริย์พระเจ้าจักรพรรดิ์ก็เพราะบุญ แม้แต่การตรัสรู้ เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็เพราะบุญ
บุญเพียงคำเดียวสั้นๆ แต่ทรงอานุภาพที่ยิ่งใหญ่ สามารถกำาหนดวิถีชีวิตของสัตว์ทั้งหลายได้
วันนี้ ท่านทานบดีทั้งหลายได้มาสั่งสมบุญ ด้วยการถวายสังฆทานแด่คณะสงฆ์หมู่ใหญ่
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงผลของการถวายสังฆทานกับพระอานนท์ไว้ว่า
อานนท์..... เราไม่กล่าวว่า ปาฏิบุคคลิกทาน หมายถึงทานที่ให้เฉพาะเจาะจง ว่ามีผลมากกว่าสังฆทานโดยปริยายใดๆ1 สังฆทานเป็นประมุขของผู้หวังบุญ คณะสงฆ์เป็นประมุขของผู้บูชา และคณะสงฆ์นี้แหละเป็นเนื้อนาบุญของโลก ไม่มีเนื้อนาบุญอื่นยิ่งกว่า.
1ทักษิณาวิภังคสูตร มก. ๒๓/๓๙๑ , มจ.๑๔/๔๒๔
