ไม่มีทางลัด....นอกจากสะสมหยุดนิ่ง
ไม่มีทางลัดอื่นใดที่จะทำให้ลูกทุกคนเข้าถึงธรรม คือ ต้องสั่งสมหยุดกับนิ่ง ให้มีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลาง ให้มาก ๆ ไม่ว่าเราจะทำภารกิจอะไรก็ตาม ต้องฝึกหยุดฝึกนิ่ง ทำใจให้ใส ๆ แช่มชื่น เบิกบาน ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์อะไรก็ตาม ก็ต้องชุ่มชื่นเบิกบานให้ได้ตลอดเวลา ใจใส ๆ จึงจะเป็นตัวสำเร็จ จับหลักให้ได้นะ จับหลักได้แล้วก็ฝึกให้ได้ด้วย และทำให้สม่ำเสมอ
รักธรรมะให้มาก ๆ เพราะธรรมะจะเป็นเพื่อนตายสำหรับเราอยู่เคียงข้างเราตลอดไป ไม่ว่าเราจะอยู่ตามลำพัง ในป่า เขา ห้วย หนอง คลอง บึง เราจะไม่มีเหงา ไม่มีเศร้าสร้อย ซึม เซ็ง เครียด เบื่อกลุ่ม จะไม่มีเลย จะมีแต่ความสบาย และธรรมะจะเป็นเพื่อนตายสำหรับเรา เป็นที่พึ่งที่ระลึกสำหรับเรา สิ่งอื่นไม่ใช่!
ใครว่า “นั่งธรรมะไม่สนุก” สู้ดูหนังดูละครไม่ได้นั้นไม่จริงเพราะแท้จริงแล้ว นั่งธรรมะสนุกกว่าดูหนังดูละครอีก พอเราหยุดใจได้เท่านั้น จะได้ศึกษาวิชชาธรรมกาย แล้วเราก็มาเรียนวิชชา ๓ เรียนปุพเพนิวาสานุสสติญาณ ดูหนังดูละครเกี่ยวกับเรื่องของตัวเราเองย้อนยุคไปเลย เหมือนได้ย้อนกลับไปดูชีวิตของเรา สนุกยิ่งกว่าดูหนังดูละครในจอทีวีเสียอีก เพราะเรากำลังดูชีวิตของเราที่ผ่านมาซึ่งมีประโยชน์มากทีเดียว ที่จะทำให้เราเข้าใจความเป็นจริงของชีวิต พอเข้าใจแล้วก็จะเบื่อหน่าย เบื่อหน่ายเรื่องที่ไม่เป็นสาระพอเบื่อหน่ายก็จะคลายความยึดมั่นถือมั่น พอคลายความยึดมั่นถือมั่นก็หลุดพ้นจากสิ่งที่เคยยึดติด พอหลุดพ้นจิตก็บริสุทธิ์ จิตจะบริสุทธิ์เป็นกุศลธรรม พอบริสุทธิ์ก็หยุดนิ่ง พอหยุดก็ดับ พอดับก็เกิดเป็นดวงใส ๆ เดี๋ยวก็จะเห็นกายในกาย จนกระทั่งเข้าถึงพระธรรมกาย แล้วก็ข้ามวัฏสงสารได้ด้วยพระธรรมกาย ต้องจับหลักให้ได้นะ
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่มที่ ๖
