ชาติสุดท้ายแล้ว....ต้องสู้จนชนะแล้วจะเป็นผังสำเร็จ
สมัยก่อนคุณยายฯ ท่านจะย้ำเรื่อย ๆ ว่าเป็น “ชาติสุดท้าย”คำว่าชาติสุดท้าย ไม่ได้หมายความว่า “หมดกิเลสเป็นชาติสุดท้าย” แต่หมายถึงชาติสุดท้ายที่เรารู้ว่าอะไรเป็นอะไร คำว่า “อะไรเป็นอะไร” คือ เกิดมาจากไหน เกิดมาทำไม อะไรคือเป้าหมายอันสูงสุดของชีวิตมนุษย์ ถ้าชาตินี้เราสู้จนกระทั่งชนะ ฝ่าฟันอุปสรรคไปได้ด้วยกำลังใจที่เข้มแข็ง ก็จะเป็นผังสำเร็จ
ผังสำเร็จติดไปในภพเบื้องหน้า เราจะชนะกันไปทุกชาติ เมื่อเรายังไม่ชนะเขา เขาตั้งผังสำเร็จถอดกายเราได้ เพราะเขาทำวิชชาก่อนล่วงหน้าเราไป เราตามหลังตามแก้ไขอยู่ ดังนั้นยังสำเร็จที่เขาทำเอาไว้เกี่ยวกับเรื่องการถอดกาย ให้แก่ ให้เจ็บ ให้ตาย ยังใช้ได้ผลอยู่ การเกิดของเราจึงไม่เหมือนมนุษย์ทั่ว ๆ ไป ที่เกิดเพราะว่าหมดบุญจึงลงมาเกิดใหม่ แต่เราไม่ใช่อย่างนั้น เราลงมาเกิดเพราะมีหน้าที่ สิ่งเหล่านี้เราจะรู้เห็นได้เมื่อเราทำความละเอียดลงไปจนถึงจุดที่จะไปรู้ไปเห็นได้ เมื่อความละเอียดของเราเลยหน้าเขาก็ถอยพรืดลงมาเกิดเลย เพราะฉะนั้นการเกิดของเราไม่เหมือนทั่ว ๆ ไป เกิดลงมาทำหน้าที่ไม่ใช่หมดบุญแล้วลงมาเกิด เขาส่งเขาสั่งพรวดลงมาเกิดเลยถอยลงมาให้ทุกอย่างพร้อมมาหมด แต่ที่มาไม่พร้อมเพราะมีสิ่งกีดขวางกั้นอยู่
เวลาอยู่ในโลกประเดี๋ยวเดียว เดี๋ยวหมดเวลาแล้ว ยามใดที่ลูกเกิดความรู้สึกท้อแท้ ท้อถอย ถ้าห่างหลวงพ่อ ให้มองดูพระเถระที่ท่านอยู่เป็นนักสู้ นักสร้างบารมี เราจะได้เกิดกำลังใจที่จะสร้างบารมีแบบท่าน โดยไม่เห็นแก่ความเหนื่อยยากลำบาก ไม่บ่นไม่เบื่อ หลวงพ่อไม่เคยได้ยินคำปฏิเสธจากท่านเหล่านี้เลย จะได้ยินแต่คำว่า “ครับ” ดูเหมือนจะเป็นผู้ที่ปฏิเสธไม่เป็น และก็ลุยกันไปทำกันอย่างเต็มที่ เพราะสิ่งที่จะให้ท่านทำเป็นสิ่งที่ดีงามทั้งนั้น
หลวงพ่อก็ไม่เคยใจหลุดจากเป้าหมายเลย แต่วิธีการเปลี่ยนแปลงไปตามสถานการณ์ เพราะเรายังไม่ชนะเขา เราคาดหวังว่าจะเป็นอย่างนี้ แต่กลับไม่เป็นไปอย่างนี้ มันกลับเป็นไปอย่างนั้น เราก็เปลี่ยนแปลงวิธีการใหม่แต่เป้าหมายเดิม ไม่เคยหลุดจากใจเลย และต่อจากนี้ไปเป็นช่วงสำคัญสำหรับชีวิต เพราะงานที่แท้จริงกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว
ให้ทุกคนมาสวดธรรมจักรกัน “ตั้งเป้าแล้วไม่เข้าเป้า ถ้าไม่เข้าเป้าจะตั้งเป้าไปทำไม” ออกมากันให้มากกว่านี้โดยเฉพาะเขตในและให้ช่วยกันชักชวนมาสวดกันให้มาก ๆ เราทำได้สิ ถ้าเราได้ทำก็ทำได้ ถ้าทุกคนช่วยกันก็ทำได้ ให้จิตทุกคนมุ่งมาร่วมกันสวด ทั้งเขตนอกและเขตในจะได้ปลื้มไปด้วยกันว่า ทุกจบมีเราเป็นส่วนหนึ่งแห่งความสำเร็จ แล้วเราจะปลื้ม
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่มที่ ๖
