บทที่ ๔๓
บุญที่สั่งสมไว้แล้ว เหมือนผลไม้พันธุ์ดี
ผลไม้จากป่า แม้จะใส่ปุ๋ย รดน้ำ พรวนดินอย่างไรก็ตาม อย่างมากก็ทำให้มีผลดกขึ้นบ้าง แต่จะให้มีรสอร่อยขึ้นกว่าเดิมนั้นยาก ตรงกันข้าม ผลไม้พันธุ์ดี แม้รดน้ำ พรวนดินพอประมาณก็ให้ผลมากเกินคาด รสชาติเอร็ดอร่อย
เช่นเดียวกัน ผู้ที่สั่งสมบุญมาน้อย เมื่อประกอบกิจการงานใดๆ ถึงขยันขันแข็งสักปานใด กว่าผลแห่งความดีจะปรากฏ ก็ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก
ส่วนผู้ที่สั่งสมบุญมาดีแล้ว เมื่อประกอบกิจการงานใดๆ ผลดีย่อมปรากฏเต็มที่ทันตาเห็น ส่งผลให้มีความเจริญก้าวหน้า เหนือกว่าบุคคลทั้งหลายได้อย่างน่าอัศจรรย์
บุญ คือสิ่งอยู่เบื้องหลังความสำเร็จ ตั้งแต่ชีวิตมนุษย์ปุถุชน จนถึงพระอรหันต์
บุญนั้นติดตามผู้เป็นเจ้าของไปในภพเบื้องหน้าได้ เป็นเหตุให้ได้ทั้งมนุษยสมบัติ ทิพยสมบัติ และนิพพานสมบัติ
ดังนั้น จึงควรสั่งสมบุญบ่อยๆ ตามระลึกนึกถึงบุญบ่อยๆ เพราะบุญเป็นเหตุนำความสุขมาให้ทั้งในโลกนี้และในโลกหน้า
