ต้องทิ้งทุกอย่างจริง ๆ ใจจึงจะนิ่งอย่างเดียว
“ทิ้งทุกอย่าง ปล่อยวางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียว” สำคัญนะสำคัญตรงที่จะทำให้เราไปถึงภารกิจที่กำลังจะตั้งใจ ทำให้เกิดประโยชน์แก่ตัวลูกและชาวโลก ต้องทิ้งจริงๆ ให้ใจอยู่ที่ศูนย์กลางกายให้ได้ตลอดเวลา เวลามานั่งในห้องปฏิบัติธรรม ภารกิจของลูกก็คือ นิ่งอย่างเดียว
ให้มีแค่นี้ นิ่งอย่างเดียว นิ่งด้วยใจใสสะอาด บริสุทธิ์ หยุดนิ่ง ให้ละเอียด ใจละเอียดได้ขึ้นอยู่ที่การปรับร่างกายให้ผ่อนคลายสบาย ๆ ใจผ่อนคลาย ใจสบาย ๆ เมื่อผ่านขั้นตอนนี้มาแล้ว ทำให้มั่นคง ให้นิ่งแน่น ไปเรื่อย ๆ หยุดนิ่งอย่างสบาย ๆ มีอะไรให้ดู ก็ดูไปเรื่อย ๆ อย่างใจสบาย เหมือนดูทิวทัศน์ภาพที่ผ่าน ๆ มา ไม่ต้องไปกำกับอะไร ให้ทำเฉย ๆ เดี๋ยวจะไปถึงภาพสุดท้ายที่ลูกต้องการดู ให้ดูด้วยใจที่ปกติธรรมดาอย่างสบาย ๆ
ลูกต้องตั้งใจฝึกให้ดี ให้ถามตัวลูกเองก่อนว่า “ลูกทิ้งทุกอย่างปล่อยวางทุกสิ่งจริงไหม นิ่งอย่างเดียวจริงหรือไม่” ถ้าจริง!!! เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่นิ่ง ถ้าจริงมั่ง ไม่จริงมั่ง ยังไม่ได้นะ อันนี้ลูกต้องถามทุกวันนะ ถ้าจริงจะหยุดนิ่งได้อย่างสมบูรณ์ แต่ถ้าจริงไม่สมบูรณ์ จะหยุดนิ่งได้ไม่สมบูรณ์ สำคัญนะ ลูกต้องถามตัวเอง ไม่มีใครรู้ดีเท่ากับตัวเอง
ให้เราสวดธรรมจักรให้คล่องปากขึ้นใจ สวดไปเรื่อย ๆ ด้วยจิตที่เกษมจริงๆ สวดแล้วเห็นความสว่าง เห็นดวง เห็นองค์พระ หรืออย่างน้อยก็สวดในกลางอย่างมีความสุข อยากให้ได้แบบนี้กันทั้งหมดเลย จะได้บูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมารในวันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายนี้
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่มที่ ๖
