ดีทั้งหมดรวมประชุมอยู่ในพระธรรมกาย
เรามาเกิดเพื่อทําพระนิพพานให้แจ้ง หรืออย่างน้อยก็เกิดมาสร้างบารมี หรือแสวงหาความสุขที่แท้จริง ที่ถูกต้อง ซึ่งทั้งหมดที่เราปรารถนานั้นอยู่ในตัว ไม่ใช่นอกตัวเลย หลักสำคัญก็คือการเข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งเป็นกายตรัสรู้ธรรม เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว
พระรัตนตรัยภายในเป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง การแสวงหาพระธรรมกายในตัวคือการแสวงหาความพอดี บางทีมีคนถามว่า “ความพอดีนั้นแค่ไหน” ซึ่งตอบยากเหมือนกันนะ แค่ไหนพอดี! เพราะเราไม่รู้ว่าพอดีมันอยู่ตรงไหน เมื่อไม่รู้จักดีก็ไม่รู้จักพอ เมื่อไม่ดีก็พร่องไปเรื่อย ๆ เพราะเจอแต่สิ่งที่ไม่ดี ถ้าจะให้ดีต้องรู้จักว่าดีอยู่ตรงไหน แล้วก็ต้องวางใจให้ถูกดี แล้วก็ให้ถึงดี ถึงจะได้ดี เพราะว่าเข้าไปถึงความพอดี ดีทั้งหมดรวมประชุมอยู่ในพระธรรมกายเมื่อไปถึงตรงนี้แล้วจึงจะรู้จักพอ คือ ไม่อยากจะแสวงหาอะไรที่นอกเหนือจากนี้อีกแล้ว
ปัจจุบันที่เขาแสวงหาไปเรื่อย ๆ เพราะเจอแต่สิ่งที่ไม่ดีไม่ดีมันก็พร่อง ถมเท่าไรก็ไม่รู้จักเต็ม ถอนเท่าไรก็ไม่รู้จักเตียน กระหายอยู่ตลอดเวลา แล้วชาวโลกมักจะดับกระหายด้วยน้ำทะเล กระหายทีก็ดื่มน้ำทะเล ดื่มเท่าไรก็ไม่หายหิว ไม่หายกระหายเพราะมันเค็มแต่เมื่อไหร่เจอน้ำฝน เจอน้ำสะอาด เมื่อนั้นจึงจะดับความกระหายได้ ความเร่าร้อนในใจก็เช่นเดียวกัน ความกระหายที่ทำให้ใจของเราพร่องเป็นนิจจะหมดไปเมื่อเข้าถึงพระธรรมกาย ที่พระธรรมกายดีเพราะว่าท่านเป็นของแท้ เป็นแหล่งกำเนิดแห่งความสุขที่แท้จริงไม่มีการเปลี่ยนแปลง...เป็นนิรันดร์
สิ่งภายนอกที่ชาวโลกเขาแสวงหากัน ล้วนตกอยู่ในกฎของไตรลักษณ์ จะเป็นคน เป็นสัตว์ เป็นสิ่งของ ล้วนมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เดี๋ยวก็ผุพังไป เมื่อผุพังก็เกิดความทุกข์ แล้วพักเดียวก็หายเห่อ หายเห่อก็หาใหม่ ชีวิตก็พร่องอยู่เป็นนิจ เหมือนตุ่มก้นรั่วอย่างนั้น
ฉะนั้นการที่เราต้องมาแสวงหาพระธรรมกาย ก็คือ ต้องการแสวงหาจุดแห่งความสมดุลในชีวิต แสวงหาความพอดี เพราะเมื่อรู้จักพอแล้วชีวิตก็เต็มอิ่ม เต็มเปี่ยม ไม่ปรารถนาสิ่งใดอีกแล้วเพราะฉะนั้นแม้ว่าออกพรรษาแล้ว เราก็ต้องตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรมกันต่อไป เพื่อให้สมปรารถนา...เข้าถึงพระธรรมกายภายในกันทุกคนนะลูกนะ
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่มที่ ๔
