ให้อาณาจักรแห่งธรรมนี้เป็นอาณาจักรในอุดมคติ
เอาความรัก ความสามัคคี ความปรารถนาดีซึ่งกันและกันมาหล่อหลอมดวงใจให้เป็นดวงเดียวกันนะลูกนะ ใครมีความรู้ความสามารถดี กำลังความคิดสติปัญญา กำลังพวกพ้อง มีอะไรก็แล้วแต่เราทุ่มเทชีวิตจิตใจกันให้เต็มที่ และอย่าหมั่นไส้กันนะ อย่ากระทบกระทั่งกัน มีอะไรที่จะช่วยเหลือเกื้อกูลกันได้ เราก็ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน แล้วก็ให้อภัยซึ่งกันและกันในกรณีที่พลาดพลั้งล่วงเกินกันจะโดยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม ให้อาณาจักรแห่งธรรมของเรานี้เป็นอาณาจักรในอุดมคติที่มนุษย์และเทวาต่างปรารถนาให้เป็นอย่างนี้
การที่เราได้อุทิศตนมาสู่อาณาจักรนี้ เรามีวัตถุประสงค์อย่างนี้นี่แหละ เพราะฉะนั้น....ทำให้เป็นจริงขึ้นมานะลูกนะ อาณาจักรแห่งธรรมขึ้นอยู่กับเรา เราอยากให้เป็นอย่างไรก็จะเป็นอย่างนั้นเราอยากจะให้สว่าง ก็ทำให้สว่าง อยากให้สงบสุข ก็ทำให้สงบสุขอยากให้รุ่งเรือง ก็ทำให้รุ่งเรือง อยากจะให้เป็นอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่มที่ ๔
