บทที่ ๘๐
จิตผ่องใส สุคติเป็นที่ไป
ท่านทานบดีทั้งหลาย ฝุ่นในเล็บมือมีประมาณน้อย เมื่อเทียบกับฝุ่นในแผ่นดิน ฉันใด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า สัตว์ที่ตายแล้วไปสู่สุคติก็มีประมาณน้อย ฉันนั้น การไปสู่สุคติจึงเป็นการยาก และเป็นที่ปรารถนาของชนทั้งหลาย
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงหนทางไปสู่สุคติไว้ว่า1 จิตเต อสังกิลิฏเฐ สุคติ ปาฏิกังขา เมื่อจิตผ่องใส ไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป จิตจะผ่องใสได้ เมื่อใจระลึกนึกถึงบุญที่กระทำไว้ ใจจะนึกถึงบุญได้ ก็ต้องสั่งสมบุญบ่อยๆ ทั้งการให้ทาน รักษาศีล เจริญสมาธิภาวนา และตามนึกถึงบุญบ่อยๆ จนเป็นอาจิณกรรม
ท่านทานบดีทั้งหลาย บุคคลแม้จะมีทรัพย์ ยศ บริวาร หรือความเป็นใหญ่มากมายดุจพระเจ้าจักรพรรดิ์ ก็ไม่ได้เป็นหลักประกันว่า จะมีสุคติเป็นที่ไป แต่บุคคลผู้มีจิตผ่องใสอยู่เป็นนิตย์
แม้ในวาระสุดท้าย ก็ยังรักษาจิตให้ผ่องใสเอาไว้ได้ชื่อว่า เป็นผู้ไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต เป็นมนุสสเทโว คือ เป็นเทพบุตรเทพธิดาตั้งแต่อยู่ในเมืองมนุษย์.
1วัตถูปมสูตร มก. ๑๗/๔๓๓, มจ. ๑๒/๖๒
