กัลยาณมิตร

โลกนี้...ไม่มีที่น่าเที่ยวหรอก
เพราะเป็นโลกแห่งการสร้างบารมี
โลกแห่งการ....แสวงบุญ
ไม่ใช่โลกแห่งการ....เสวยบุญ
ไปเที่ยวกลับมาก็เหนื่อย
แล้วก็ลืม แถมเสียเงินเสียทอง
เสียแล้วก็ไม่ได้แปรเปลี่ยน
มาเป็นบุญกุศล
-ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่-

ถ้ารักตัวเองต้องหมั่นสั่งสม
เติมบุญ เติมบารมี เติมความบริสุทธิ์
ในตัวของเราให้มาก ๆ
ต้องทําตัวของเราให้เป็นที่รัก
ของมนุษย์และเทวดา
ด้วยการมีศีล มีธรรม
เกิดมาชาตินี้ก็จะได้สมหวังดังใจ
-ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่-

การสร้างบารมี คือ การพักผ่อน
การพักผ่อน คือ การสร้างบารมี
ตอกย้ำซ้ำเดิมไปเรื่อย ๆ
จะทําให้เราไม่ประมาท
ในการนําเนินชีวิต
และการสร้างบารมี
เราจะไม่เพลิน ๆ แบบชาวโลก
ที่เขากำลังเพลิน ๆ กันอยู่
-ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่-

มีงานที่รอเราอยู่อีกเยอะ
ซึ่งเป็นทางมาแห่งบุญ
ที่เราจะต้องทําไป
จนกว่าจะหมดอายุขัย
เพราะฉะนั้น....ต้องฝึก
ในการทำหน้าที่เป็นผู้นำบุญ
และยอดกัลยาณมิตร
-ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่-

อย่าหวังว่า....จะได้พักผ่อน
หรือปลดประจำการนะลูกนะ
ถ้าหวังผิดแล้วจะผิดหวัง
ก็ต้องสร้างบารมีกันไป
จนกว่าจะถึงยิ้มสุดท้ายนั่นแหละ
-ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่-