สรุปโอวาทประจำปี ๒๕๕๗
> วันศุกร์ที่ ๑๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๗
วันงานอัญเชิญพระบรมธาตุ ฝนตก ลมแรงในช่วงประกอบพิธี ซึ่งมีเฉพาะบริเวณนั้น แต่ลูก ๆ กลับ alert กัน ขนาดเมื่อ ๒,๕๐๐ กว่าปี เทวดายังหนี แต่นี่เราไม่หนี ลุยต่อเลย วันนั้นเรานั่งกันเต็ม สวดมนต์กันไปคนละบท นึกบทไหนได้ก็สวดกันเพราะเครื่องเสียงช็อต น้ำตาไหลปนกับน้ำฝน ท่ามกลางสายฝน เขาปลื้มกันมาก
ปรากฏว่ากลุ่มที่อยู่ในอาคาร ที่ไม่ได้ออกไปซึ่งมีอยู่ ๑ เปอร์เซ็นต์ กลับบอกว่า เสียดายโอกาสที่ไม่ได้ออกไปตากฝนด้วยครั้งนี้ แต่ที่อยู่ข้างนอก ๙๐ กว่าเปอร์เซ็นต์ ปลื้ม
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า แม้อยู่ในเต็นท์ ก็ไม่ปลอดภัย ลมพัดกระเจิงเลย ฝนมาประมาณ ๕ โมง มาเฉพาะบริเวณนี้ รอบ ๆ ไม่มี จากสว่าง ๆ มืดมาเลย แบบโอปปาติกะ พระของเราไม่มีท่านใดลุกเลย นั่งเป็นกำลังใจให้แก่ญาติโยม ซึ่งเข้ากลางกัน
> วันเสาร์ที่ ๑๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๗
ที่เชียงตุงอากาศดี คนมีจิตใจใส ๆ ซื่อ ๆ ใช้ชีวิตอยู่กันอย่างเรียบง่ายเหมาะแก่การปฏิบัติธรรม ตอนนี้กำลัง alert กัน
คนของเราจะเดินทางไป ต้องเดินทางจากท่าขี้เหล็กไป ๔ ชั่วโมง หลวงพ่อก็เป็นห่วง แต่เขาก็จะไปกัน ตอนนี้กำลังยกร่างเรื่องกำหนดการ วันเวลาจัดงาน พระสังฆราชที่เชียงตุงท่านเบิกบานมาก เพราะตั้งแต่บวชมา ๕๐ กว่าพรรษายังไม่เคยมีงานเลี้ยงพระเณรทั้งจังหวัดแบบนี้
คุณยายอาจารย์ฯ ท่านนั่งธรรมะละเอียด ท่านนั่งเฉย ๆ ไม่กลัวอะไรเลย เพราะถ้าคนเข้าวัดน้อย ท่านก็ไปตามมา ถ้าคนทำบุญน้อย ท่านก็ไปตามสมบัติมา ท่านนิ่ง ๆ เฉย ๆ ไม่เห็นท่านทำอะไร หาที่ในที่ หาทุนในที่ หาคนในที่ ทั้งเรื่องคน ทุน ที่ ท่านไม่ต้องทำอะไรเลยหยุดนิ่งตามอย่างเดียว สมัยที่ท่านอยู่บ้านธรรมประสิทธิ์ มีคนมาด่าว่าท่าน รู้ไหมลูกว่าท่านตอบว่าอย่างไร ท่านตอบว่า “เชิญคุณด่าไป เดี๋ยวฉันจะเข้าที่ฟัง” แล้วท่านก็นั่งหลับตา คนด่าก็เลยหมดอารมณ์ด่า หลวงพ่อจะเห็นท่านนิ่ง ๆ เฉย ๆ แบบนี้ แม้ตอนสมัยสงครามโลก ท่านก็ไม่ทำอะไรนอกจากนั่งหลับตา ระเบิดลงแรงมาก ท่านก็นั่งหลับตา ทีมทำวิชชาทั้งหมดจะมีคนเอากุญแจ ล็อคไว้ข้างนอก ไม่ให้ออก ๗ วัน ถ้าช่วยกันแก้ไขไม่ได้ก็ตายพร้อมกัน ซึ่งเรามีต้นแบบ มีคุณยายอาจารย์ฯ อยู่แล้ว"
> วันจันทร์ที่ ๑๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๗
“เดี๋ยวนี้เขามีทิชชูเปียกแล้วหรือ หลวงพ่อไม่เคยเห็นมาก่อน เมื่อสักครู่เขาเอามาให้ดู หลวงพ่อไม่เคยรู้เลยว่ามีทิชชูแบบนี้ (พระลูกชาย: มีมานานแล้วครับ) เพราะไปเชียงตุงต้องเอาไปด้วย ทุกวัดจะไม่ให้ใส่รองเท้าเข้าไป ต้องถอดรองเท้าตั้งแต่หน้าวัด เดินเท้าเปล่าเข้าไป
งานที่จัดครั้งนี้ เกิดขึ้นครั้งแรกในเชียงตุง หลวงพ่อขอให้สมความปรารถนาในทุกสิ่งที่ต้องการ และที่ตั้งใจไว้ด้วยดีเทอญ (สาธุ) เราจะได้เลี้ยงพระกันทั้งจังหวัด เราไม่อาจจะไปทุกวัดได้ แต่เรานิมนต์ทุกวัดมารวมกัน ทําบุญทีเดียวเลย
