หนอนกับเทวดา
มีชายสองคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ อยู่บ้านใกล้กันและไปโรงเรียนด้วยกันจนเรียนจบ แต่ทั้งสองคนมีนิสัยและความประพฤติต่างกันมาก คนหนึ่งเป็นคนดี ชอบช่วยเหลือคนอื่น สุราบุหรี่ไม่แตะต้อง แต่อีกคนหนึ่งชอบดื่มสุราและชอบด่าคนอื่นด้วยคำหยาบคาย แม้แต่พระในวัดข้างบ้านก็ไม่เว้น ต่อมาทั้งสองคนตายจากกันไป คนที่เป็นคนดีได้ไปเกิดบนสวรรค์ชั้นฟ้า มีวิมานซึ่งเพียบพร้อมด้วยนางฟ้าและของทิพย์ทั้งมวลเป็นสมบัติ ส่วนเพื่อนอีกคนไปเกิดเป็นหนอนอยู่ในถานพระริมรั้ววัด
วันหนึ่งเพื่อนที่เป็นเทวดาคิดถึงเพื่อนอีกคนขึ้นมาจึงมองหาดูเห็นเพื่อนเกิดเป็นหนอนกินอุจจาระอยู่ในถานพระเพราะเคยด่าพระมาจึงเกิดความสงสาร ต้องการชวนเพื่อนมาอยู่บนสวรรค์ด้วย จึงหายวับจากสวรรค์มาปรากฏตัวอยู่ที่ใต้ถานพระแล้วตะโกนเรียกชื่อเพื่อนหนอนที่เป็นเพื่อนกันได้ยินเสียงร้องเรียกชื่อเก่าของตนจึงโผล่หัวออกมาจากอุจจาระ เห็นเทวดาลอยอยู่เหนือหัวของตนจึงถามว่า
“ท่านเป็นใคร รู้จักชื่อเราได้อย่างไร”
“เราคือเพื่อนของท่านที่ชื่อนี้ไง เราตายแล้วได้ไปเกิดเป็นเทวดาอยู่บนสวรรค์”
“ท่านมาหาเราทำไม” หนอนถามเทวดาจึงตอบว่า
“เรามาชวนท่านไปอยู่บนสวรรค์ด้วยกันเราเห็นท่านจมอยู่กับอุจจาระที่สกปรกโสโครกก็นึกเห็นใจ อยากให้ท่านได้อยู่สุขสบายด้วยกันในวิมานของเรา”
“บนสวรรค์มีดีอย่างไรหรือท่านเทวดา” หนอนถามอีก
“บนสวรรค์มีแต่อาหารทิพย์ รสชาติอร่อยเลิศกว่าอาหารมนุษย์มากมายจนเทียบกันไม่ได้”
“อาหารเหล่านั้นได้มาอย่างไร ใครเป็นคนปรุง”
“อาหารทิพย์ไม่ต้องมีคนปรุง เป็นอาหารสำเร็จรูป เรานึกอยากจะกินเมื่อไรก็นึกเอา นึกเสร็จอาหารก็เกิดขึ้นทันที เรากินแล้วอยากจะกินอะไรอื่นอีกก็นึกเอา อาหารก็มาอยู่ตรงหน้า สบายที่สุดไปอยู่ด้วยกันนะเพื่อนนะ จะได้ลิ้มรสอาหารทิพย์ด้วยกัน”
เทวดาอ้อนวอน
“ถ้าอย่างนั้นก็สู้เราไม่ได้แล้วท่าน อาหารของเราไม่ต้องเนรมิตเสียให้ยาก ถึงเวลาเช้าก็หล่นลงมาเองทุกวัน กินเท่าไรก็ไม่หมดท่านกลับไปเถอะ ข้าพเจ้าขออยู่กับอาหารอันเอมโอชที่เหลือเฟือทั้งไม่ต้องทำไม่ต้องเนรมิตต่อไปดีกว่า”
ว่าแล้วหนอนก็มุดหัวลงไปในกองอุจจาระทันที เทวดาก็ได้แต่ถอนใจที่ไม่สามารถกล่อมเพื่อนให้ไปอยู่ด้วยกันได้
เรื่องนี้สื่อความให้เห็นว่า
คนที่ชอบสิ่งสกปรกโสโครก ชอบคลุกคลีอยู่กับสิ่งมอมเมาชอบเสพเสวยอบายมุขต่างๆ มีอยู่มากในโลกใบนี้ การที่เราไปชวนไปแนะนำให้เขาละเลิกสิ่งเหล่านี้ด้วยเจตนาดีนั้นเป็นเรื่องที่น่ายกย่องสรรเสริญ แต่ใช่ว่าเขาจะเชื่อเราหรือทำตามคำแนะนำของเราทุกคนไปก็หาไม่ ที่ยังปรารถนาจะจมปรักอยู่กับสิ่งเหล่านั้น ไม่ยอมถอนตัวออกจากขุมนรกหุบเหวเช่นนั้นก็มีอยู่ไม่น้อย ฉะนั้นจะต้องทำใจหากปรารถนาดีต่อเขา ต้องอดทนอดกลั้น และต้องรอเวลา ทั้งต้องทำใจไว้ล่วงหน้าว่าอาจเสียเวลาเปล่า อาจเสียความรู้สึกที่ดีๆ ต่อเขาไป เพราะหนทางแห่งความสำเร็จสำหรับความหวังดีของเรานั้นค่อนข้างจะริบหรี่เต็มทน ขนาดเทวดายังไม่อาจเปลี่ยนใจหนอนได้เลย แล้วเราเป็นใคร วิเศษกว่าเทวดาแค่ไหนกันเชียว
