โพธิสัตว์ หรือ พระโพธิสัตว์ คือท่านผู้ที่จะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าในอนาคต เป็นคำที่ใช้เรียกพระพุทธเจ้าสมัยที่ยังบำเพ็ญบารมีอยู่ในชาติก่อนๆ คือในสมัยที่เสวยพระชาติเป็นนั่นเป็นนี่ เช่น เสวยพระชาติเป็นพระมหาชนกเสวยพระชาติเป็นพระเวสสันดร เสวยพระชาติ เป็นพญาช้างฉัททันต์ เป็นต้น พระมหาชนกพระเวสสันดร หรือพญาช้างฉัททันต์ ถือว่าเป็นพระโพธิสัตว์
ผู้ที่จะนับว่าเป็นโพธิสัตว์นั้น คือผู้ที่ปรารถนาพุทธภูมิ คือปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตแล้วบำเพ็ญบารมีเพื่อการนั้นติดต่อกันทุกภพทุกชาติไม่ขาดตอน บารมีที่บำเพ็ญนั้นคือ บารมี ๑๐ อย่างหรือทศบารมี ได้แก่ เนกขัมมะ วิริยะ เมตตา อธิษฐาน ปัญญา ศีล ขันติ อุเบกขา สัจจะ ทาน
