.....ลูกโป่งสีสดใสถูกมัดรวมเป็นพวงใหญ่ เสียงเพลงสนุกสนานขับกล่อมทั่วงาน ผู้คนแต่งตัวงดงามนำสมัย ใบหน้ายิ้มแย้มเบิกบาน บรรยากาศของการสังสรรค์ในช่วงเทศกาลช่างมีความสุขนี่กระไร ดูเหมือนมีมนต์สะกดให้ใครต่อใคร แม้เคยมีเรื่องขุ่นข้องหมองใจกันก็พากันลืมเลือนไปชั่วขณะ ต่างเจรจาพาที มีปฏิสัมพันธ์กันฉันท์พี่น้องเลยทีเดียว
งานเลี้ยงเกิดขึ้นอยู่บ่อยครั้ง เป็นความสุขที่มนุษย์ยินดีแสวงหา แม้จะรู้ดีว่างานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา เป็นเพียงความเพลิดเพลินไม่นาน
ฤดูกาลที่มีการเปลี่ยนแปลงตามธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นอุณหภูมิ ความชื้นของดอกไม้ใบหญ้า สิ่งมีชีวิตทั้งน้อยใหญ่ ฯลฯ ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในความรู้สึกของคนเราไปต่างๆ นานา บางครั้งธรรมชาติได้รับเสียงชม แต่มีหลายครั้งที่มนุษย์บ่นว่าคงทำให้เกิดความสับสนอยู่เหมือนกัน ที่บรรยากาศแบบเดียวกัน เมื่ออารมณ์มนุษย์เปลี่ยนไป ทุกสิ่งย่อมผันแปรไปตามไม่มีอะไรแน่นอน
คุณทำใจให้ยอมรับกับการเปลี่ยนแปลงได้มากน้อยแค่ไหน ทุกครั้งที่ต้องการสิ่งใด แล้วไม่ได้ดังใจหวัง ไม่ว่าจะเกิดจากตัวคุณเองหรือสิ่งรอบข้าง
ข้อแรก ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง ทำทุกวิถีทางที่จะให้ได้ตามความต้องการ
ข้อสอง แรกๆ ยอมรับไม่ได้ แต่ต่อมาทำใจได้ ยอมรับได้มากขึ้น
ข้อสาม ทำใจยอมรับการเปลี่ยนแปลงได้ทันที ไม่ว่าจะสถานการณ์ใด
โดยส่วนใหญ่แล้วมักทำใจให้ยอมรับการเปลี่ยนแปลงไม่ได้ มีความปรารถนา มีความคาดหวังสูง จนบางครั้งเผลอลืมนึกไปว่า แท้จริงแล้วสรรพสิ่งทั้งหลายบนโลกนี้มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา และเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมดา แต่เปลี่ยนแบบค่อยเป็นค่อยไป ทำให้เข้าใจผิดว่าสิ่งนั้นมีความคงที่ มองเผินๆ อาจใช่ แต่จริงๆ แล้วหาเป็นเช่นนั้นไม่
ยกตัวอย่างหลอดไฟนีออน ในขณะที่มีให้แสงสว่างกับเราอยู่ขณะนี้ หากได้มองเห็นการทำงานใกล้ๆ จะเห็นอนุมูลความสว่างขนาดเล็กที่เกิดดับๆ อยู่ตลอดเวลา แต่เป็นการเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว จึงทำให้มองไม่เห็นการเปลี่ยนแปลง
หากเข้าใจว่าทุกสิ่งย่อมมีความผันแปรไปเป็นธรรมดา จึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะทำใจยอมรับการเปลี่ยนแปลง ทุกอย่างล้วนมีวงจรคล้ายๆ กัน เราเลือกที่จะโชคดีหรือโชคร้ายได้ ขึ้นอยู่กับตัวเรา เพราะในความร้ายย่อมมีดี ในความมืดย่อมมีความสว่าง
… หากเรารู้จักเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส ไม่ยอมแพ้เสียตั้งแต่ต้น…
อุบลเขียว
