....."สวัสดีปีใหม่ครับ" คงไม่สายเกินไปถ้าจะเอ่ยประโยคนี้ตอนนี้ก็เราห่างหายไปฉลองศักราชใหม่กันอยู่หลายวัน ขอให้ทุกท่านมีความสุขในเส้นทางของความดีทุกท่านนะครับ
.....ช่วงก่อนปีใหม่ ผมต้องรีบไปเยี่ยมเยียนหมู่ญาติพี่น้องหลายๆ คน ก็คงคิดเหมือนกันและทำเหมือนกันด้วย รถราในบ้านเมืองเราจึงแออัดจอแจไปหมด ผมต้องอาศัยทางด่วนพิเศษเพื่อย่นย่อเวลาให้สั้นเข้า ความจริงการใช้บริการทางด่วนใช่ว่าจะมีเส้นทางสั้นกว่าทางธรรมดาเสมอไป แต่ที่ผมใช้ก็เพราะว่าเส้นทางบนทางด่วนถูกออกแบบไว้สำหรับอัตราเสี่ยงที่ลดน้อยลงสำหรับปัญหารถติด เปล่าครับผมไม่ได้ชมเชยว่าปีเก่าผ่านไปแล้วรถจะไม่ติด เรื่องนี้เป็นความเปลี่ยนแปลงที่เป็นไปได้ยาก เพราะขนาดบ่นกันว่าเศรษฐกิจไม่ดี ผมเห็นบนท้องถนนมีแต่รถป้ายแดงวิ่งโฉบไปเฉี่ยวมากันดาษดื่น เป็นการเพิ่มปริมาณรถให้มากขึ้น ผมว่าสิ่งที่เปลี่ยนไปคือ รายได้ของปี 2546 เป็นต้นไปมากกว่าที่ต้องเจียดแบ่งไปให้ค่ารถที่ถอยมาในปริมาณที่น่าใจหายอยู่หลายท่านแล้วเราก็ต้องร่วมกันเผชิญกับปัญหารถติดมากขึ้นไปอีกสิไม่ว่า
.....แหม ! ผมนี่ก็ช่างกระไรตั้งใจจะกล่าวถึงความเปลี่ยนแปลงเรื่องหนึ่ง กลับพาวกไปเวียนมาเรื่องอื่น ความจริงจะกล่าวถึงเหล่าทหารหาญที่มานั่งนับรถที่ผ่านเข้าช่องทางจ่ายเงินทางด่วนเคยได้ยินว่าทหารเขานับขวดแต่งวดนี้นับรถ ผมคิดในใจเขาคงลำบากไม่แพ้กับการต้องออกรบทัพจับศึก คือต้องรบกับควันพิษที่รถแต่ละคันพ่นออกมา แล้วก็ต้องจับศึกกลโกงของขบวนการก่อการร้ายที่รุมเร้าด้วยอำนาจของกิเลสคน ยามศึกเรารบยามสงบเรานับ(รถ) ครับ
.....ผมหนีความวุ่นวายในสังคมเมืองของปี 2545 กะว่าจะไปขจัดปัดเป่าสนิมใจที่เกาะมาเป็นแรมปีให้เบาบางลง พรรคพวกชวนไปอยู่ธุดงค์ ไปนอนอยู่ในกลดเหมือนกับพระธุดงค์นั่นแหละ ครับ เป็นวิมานบนดินเลยทีเดียว การใช้ชีวิตที่พอเหมาะกับความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ กินน้อย พูดน้อย ทำภาวนาให้มากๆ ทำให้ผมรับศักราชใหม่ด้วยใจที่ชื่นบานอย่างน่าอิจฉาอย่าบอกใครเชียว แล้วผมจะเล่าให้ฟังเมื่อโอกาสเหมาะๆ สิ่งที่เปลี่ยนไปสำหรับปีใหม่ปีนี้สำหรับผมคือ ความพอดีที่เก็บเกี่ยวได้มาจากการอยู่ธุดงค์ จากบ้านเหลือแค่กลด จากเตียงนอนกลายสภาพเป็นพื้นดิน เป็นความเปลี่ยนแปลงที่มีความสุขครับ!
.....อ้อ! ขอแถมอีกเรื่องต่อไปนี้ถ้าจะซื้อแห้วไปฝากใครให้กินมันๆ และอยากให้ผู้รับรู้สึกสบายใจว่ากิจการงานใดๆ ที่จะทำไม่แห้วตามชื่อล่ะก็ ให้บอกเขานะครับว่าซื้อสมหวังมาฝาก แต่ถึงจะเปลี่ยนชื่อเสียไพเราะแล้วก็ตาม เวลากินสมหวังเข้าไปทำอะไรแล้วไม่รู้จะมีสิทธิ์แห้วไหมเนี่ย!
จีระ ศุภวัฒน์