.....ช่วงไหนที่เรารู้สึกไม่ต้องการอะไร มีเพียงอาสนะหนึ่งผืน ที่นั่งแคบๆ ไม่เกินหนึ่งตารางเมตร ที่นอนไม่เกินสองตารางเมตร อาหารแค่ประทังชีวิต …รสชาติไม่คำนึงถึง ไม่รู้สึกยินร้ายอะไร มีเรื่องมากระทบ ก็ไม่กระเทือน ใครจะกระทุ้งกระแทกแค่ไหน ก็ไม่กระทบกระเทือน ใจนิ่งเฉย รู้สึกสดชื่นตลอดเวลา นั่นละ คือ สภาวะใจที่เหมาะสม ที่จะไปสู่ที่สุดแห่งธรรม