ระเบียงทัศนะ

ยายเชย

.....อากาศยามเช้าเต็มไปด้วยความสดชื่น แจ่มใส พระอาทิตย์ทอแสงอ่อนโยน ต้นไม้ใบหญ้ายังคงเปียกชุ่มด้วยน้ำค้างตั้งแต่เมื่อคืน ผู้คนเดินผ่านไปมาบนถนนลูกรัง ชาวสวนชาวไร่ส่งเสียงโอภาปราศรัย ละแวกหมู่บ้านของเราแม้จะห่างไกลจากเมืองใหญ่ แต่สดใสด้วยธรรมชาติหล่อเลี้ยงจิตใจอยู่เป็นนิจ

.....ยายเชยตื่นแต่เช้า อาบน้ำแต่งตัวห่มสไบเฉียง หุงข้าวอุ่นแกงเอาไว้ตักบาตร ภาพยายเชยยืนถือขันข้าวหน้าบ้านเพื่อรอใส่บาตรพระ เป็นภาพที่เห็นจนเจนตา ยายเชยเล่าว่าพ่อแม่สอนให้ใส่บาตรตั้งแต่ยังเด็ก จนวันนี้อายุ ๗๐ ปีแล้ว ยังคงปฏิบัติทุกวันเหมือนเป็นกิจสำคัญที่ขาดไม่ได้

.....สีเหลืองของจีวรเลออร่ามอยู่ในสายตา แม้จะฝ้าฟางไปบ้าง แต่ยังพอมีแววสดใสฉายชัดทุกครั้งที่ได้เห็น ยายเชยยกมือไหว้แล้วเอ่ยนิมนต์พระคุณเจ้ารับบาตร นั่งยองๆพนมมือรับพรจบเหนือหัว มองดูพระบางองค์หยิบถุงอาหารคาวหวานเกือบเต็มบาตร สั่งให้ลูกศิษย์หิ้วปิ่นโตตามหลังบ้าง

.....ตักบาตรเสร็จ ยายเชยมานั่งกรวดน้ำอยู่ใต้ร่มโมกส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ เพื่ออุทิศส่วนบุญกุศลให้พ่อแม่และญาติผู้ล่วงลับ สายน้ำไหลลงสู่มือพร้อมเสียงบริกรรมเบาๆ ความปลาบปลื้มเต็มหัวใจ ยายเชยไม่เคยฉุกคิดหรือสงสัยว่า ...เมื่อตนสิ้นบุญไปแล้ว จะมีใครอุทิศส่วนกุศลไปให้หรือเปล่า แกคิดเสมอว่ารอส่วนบุญคนอื่น หรือจะสู้บุญเราเอง

.....ระยะหลังๆยายเห็นข่าวในโทรทัศน์บ่อยครั้ง ข่าวพระประพฤติผิด หนักบ้างเบาบ้าง ผู้คนโจษก์จันว่าทำบุญกับพระดีๆดีกว่า พระไม่ดีอย่าทำบุญเลย เหมือนหว่านพืชลงในนาแห้งแล้ง ข้าวกล้าอาจจะตายเสียก่อน ทุกวันนี้เห็นพระแล้วไม่ค่อยแน่ใจ ไม่รู้จะตักบาตรดีหรือเปล่า

.....ยายเชยฟังเรื่องนี้เงียบๆ ไม่พูดว่ากระไร นึกในใจว่าชีวิตหนึ่งคนเราจะมีโอกาสได้เจอพระสักกี่รูปกัน เมื่อเทียบกับพระทั่วประเทศเป็นเรือนแสน และพระดีส่วนมากท่านคงไม่ออกมาประกาศ ว่าตัวท่านดี เหมารวมเช่นนี้จะถูกฤา แกฟังแล้วก็ยิ้มน้อยๆ

.....เช้านั้น ยายเชยใส่บาตรแล้วมองตามสมณะงดงามจับตาเช่นทุกวัน วันนี้อาจมีคนมาใส่บาตรมากกว่าปกติ ทำให้ศิษย์วัดต้องหิ้วปิ่นโตจนไหล่ลู่ เศษข้าวสุกหล่นจากบาตรบ้าง

.....คล้อยหลังศากยบุตร ยายเชยประคองขันข้าวเดินเข้าบ้านเหมือนเช่นเคย ก็พอดีภิกษุกับศิษย์วัดเดินเลี้ยวลับไป นกกาฝูงหนึ่งซึ่งคอยทีมานานโผลงมาจิกกินข้าวสุกที่หล่นตามรายทาง ...บุญของพระศาสนาโปรดคนและสัตว์โลกอยู่เสมอยายเชยเข้าบ้าน ทรุดนั่งลงกรวดน้ำที่ใต้ต้นโมกข์เหมือนที่ผ่านมา...
 

อุบลเขียว