กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.. มีชาวนาคนหนึ่งเลี้ยงลาไว้ตัวหนึ่งซึ่งแก่มากแล้ว วันหนึ่งชาวนาได้พาเจ้าลาแก่ออกไปข้างนอก ด้วยความโง่เขลาของมัน ทำให้มันเดินซุ่มซ่ามไปตกบ่อลึกแห่งหนึ่ง มันร้องครวญครางเป็นเวลาหลายเพลา ชาวนาเองก็พยายามใคร่ครวญหาวิธีที่จะช่วยมันขึ้นมาในที่สุดชาวนาหวนคิดขึ้นมาได้ว่า เจ้าลาก็แก่เกินไปแล้ว อีกอย่างบ่อนี้ก็ต้องกลบไม่คุ้มที่จะช่วยเจ้าลา ชาวนาจึงไปขอแรงชาวบ้านเพื่อมาช่วยกลบบ่อ ครั้งแรกเมื่อดินไปถูกหลังลา มันตกใจและรู้ชะตากรรมของตนทันที มันร้องโหยหวนขึ้นมา สักพักหนึ่ง ทุกคนก็ต้องแปลกใจที่เจ้าลาเงียบเสียงร้องไปหลังจากที่ชาวนาตักดินใส่ไปในบ่อได้สักสองสามพลั่วเท่านั้น เมื่อเหลือบมองลงไปในบ่อก็พบว่า ทุกครั้งที่ทุกคนสาดดินไปถูกหลังลา มันจะสะบัดดินออกจากหลังแล้วก้าวขึ้นไปเหยียบบนดินเหล่านั้น ยิ่งทุกคนพยายามเร่งระดมสาดดินลงไปมากเท่าไร มันก็ก้าวขึ้นมาได้เร็วมากยิ่งขึ้น ในไม่ช้าทุกคนต่างประหลาดใจที่เจ้าลาสามารถหลุดพ้นจากบ่อดังกล่าวได้ในที่สุด
ชีวิตของเรามักมีอุปสรรคต่างๆ ที่ถาโถมเข้ามาหาเรา.. อุปสรรคเปรียบเสมือนดินที่สาดเข้ามาหาเรา
จงอย่าท้อถอยและยอมแพ้ จงแก้ไขมัน เพื่อเป็นบันไดให้เราก้าวสูงขึ้นเรื่อยๆ จนประสบความสำเร็จเปรียบเสมือนลาแก่ที่หลุดพ้นจากบ่อได้ฉันใดฉันนั้นถ้ามันยอมแพ้และรับความจริงตั้งแต่ตอนแรก โดยไม่คิดจะดิ้นรน ชีวิตมันก็คงถูกตัดสินโดยคนอื่น
“ในการทำสิ่งใดก็ตาม หากวางชีวิตเป็นเดิมพัน ไม่มีครั้งใดที่ไม่สำเร็จ”
ขอขอบคุณ หนังสือ”ปัดใจ” โดย สโมสรต้อนรับระดับโลก
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย
