ลักษณะมหาบุรุษ ประการที่ ๑๖ มีเนื้อนูนหนาในที่ ๗ แห่ง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า..
“เมื่อตถาคตเกิดเป็นมนุษย์ในชาติก่อน ได้เป็นผู้ให้ทานของควรเคี้ยวควรบริโภค ควรลิ้ม ควรจิบ ควรดื่ม มีรสอันประณีตเพราะกรรมนั้นๆ ครั้นมาสู่ความเป็นมนุษย์อย่างนี้แล้วจึงได้มหาปุริสลักขณะข้อนี้ คือ มีเนื้อนูนหนาในที่ ๗ แห่ง คือที่มือทั้งสองที่เท้าทั้งสอง ที่บ่าทั้งสอง และที่คอ ย่อมได้ของควรเคี้ยว ควรบริโภคควรลิ้ม ควรจิบ ควรดื่ม อันมีรสประณีต”
นอกจากให้ชีวิตสรรพสัตว์ทั้งหลายเป็นทานแล้ว ยังทรงให้ข้าวปลาอาหารของกินที่ประณีตอีก กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ไม่หวงกิน ทั้งยังให้เขากินเต็มที่อีกด้วย ด้วยบุญนี้จึงได้ลักษณะมหาบุรุษ ประการที่ ๑๖ มา คือ มือ เท้า ไหล่ และคอ สมบูรณ์จนมีเนื้อนูน เพราะเหตุที่ให้คนอื่นกินอย่างอุดมสมบูรณ์ จึงได้รับความอุดมสมบูรณ์เป็นเครื่องตอบแทน เข้าทำนองหว่านพืชอย่างใด ย่อมได้ผลอย่างนั้นนอกจากได้ลักษณะมหาบุรุษที่มีเนื้อสมบูรณ์ ๗ แห่งแล้ว ยังได้อานิสงส์ต่อเนื่องมาอีกด้วย คือ ทำให้ได้ของควรเคี้ยว ควรบริโภค ควรลิ้ม ควรจิบ ควรดื่ม อันมีรสประณีต แม้ว่าขณะที่ทรงเจริญภาวนาอยู่ในป่า ไม่มีคนปรนนิบัติดูแล ก็ยังมีลิงกับช้างปาลิไลยมาคอยดูแลอย่างดี พระองค์จึงไม่ทรงเดือดร้อนไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น ครั้นมาสู่ความเป็นมนุษย์ จึงได้มหาปุริสลักขณะข้อนี้ คือ มีเนื้อนูนหนาในที่ ๗ แห่ง คือ ที่มือทั้งสอง ที่เท้าทั้งสอง ที่บ่าทั้งสอง และที่คอ ย่อมได้ของควรเคี้ยว ควรบริโภค ควรลิ้ม ควรจิบควรดื่ม อันมีรสประณีต
* * * ติดตามวิธีสร้างบุญอย่างไรให้ได้ลักษณะมหาบุรุษ ประการที่ ๑๗ - ๑๘ ได้ในตอนต่อไป * * *
ขอขอบคุณ หนังสือ “ลักษณะมหาบุรุษ”
ปาฐกถาธรรมของพระเดชพระคุณพระภาวนาวิริยคุณ หลวงพ่อทตฺตชีโว
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย
