ถ้ามาสร้างบารมีกับหลวงพ่อแล้ว เกิดไม่ได้ธรรมกาย จะสูญเปล่าหรือไม่
ก็ไม่สูญเปล่า ถ้าหากสมมุติความเพียรหย่อน และทำไม่ถูกวิธี แล้วไม่ได้ผล สิ่งที่เราทำก็ยังเป็นบุญกุศลที่จะสืบเนื่องต่อไปในอนาคต แต่หลวงพ่อขอยืนยันว่า ถ้าทำความเพียรและทำถูกวิธี สม่ำเสมอต้องถึงทุกคน
แม้คนตาบอด หลวงพ่อไปสอนเขายังเข้าถึง หูหนวกเป็นใบ้จนเขียนหนังสือที่แขน เขาเพิ่งมาหูหนวก ตาบอด เป็นใบ้ พูดไม่ได้ ในตอนอายุ ๑๑ ขวบมั้ง ต้องสื่อสารโดยการเขียนอย่างนี้ เขียนที่มือก็ให้พี่สาวเขียน ก็ให้นึกถึงดวงแก้ว หรืออะไรต่างๆ เขาก็นั่งไปสักพักหนึ่ง เขาเขียนตอบ ดวงแก้วไม่เห็น เห็นแต่องค์พระแก้วใสๆ เอ ตาบอด หูหนวก พูดก็ไม่ได้ สื่อสารได้ทางผิวหนัง ทำไมเขาทำได้ แล้วพวกเราที่ตาดี ต้องพูดต่อมั้ย ขึ้นอยู่กับว่าเอาจริงหรือเปล่า ทำถูกวิธีมั้ย ทำไม่ถูกวิธี ก็ให้ทำให้มันถูกวิธี ก็แค่นั้นเอง
เพราะว่า มันไม่ได้ยากอะไร เหลือแต่เราล่ะ จริงกับถูกวิธี เอาแค่สองอย่างนี้เท่านั้น ถ้าอย่างนี้ล่ะ ถึงทุกคนเลย เพราะสิ่งนี้มันมีอยู่แล้วในตัว มีอยู่ มีอยู่จริงๆ ก็คนที่เขานับถือคริสต์ อิสลาม หลวงพ่อยังสอนให้เขาเข้าถึงจากจุดเริ่มต้นที่ไม่ใช่ดวงแก้วหรือองค์พระด้วยซ้ำไป แต่จุดเริ่มต้นด้วยไม้กางเขน ด้วยดาวเดือนเสี้ยว และทำภาวนาถึงพระผู้เป็นเจ้า ยังเข้าถึงจุดตรงนี้ได้ แต่พอเห็นองค์พระแล้ว เขาปฏิเสธ บอกไม่เอาๆ แต่เสียดายหวงแหนความสุขที่เข้าถึง ก็นั่งต่อ พอนั่งก็เห็นองค์พระอีกนั่นแหละ แล้วก็มีความสุข ยังเข้าถึงได้เลย แล้วทำไมผู้มีบุญอย่างเราจะเข้าถึงไม่ได้ล่ะจ๊ะ เข้าถึงได้
ตกลงตรงนิ่งได้ เสียก่อน
อย่าเพิ่งสนใจตอน ยากแท้
เรื่องอื่นที่จะสอน ดื่นดก เทียวนา
เรียนไม่หมดเลยแม้ ชีพยั้งอสงไขย
