ข้อคิดนักสร้างบารมี

คนเราแต่ละคน ตราบใดยังไม่หมดกิเลส
สิ่งแวดล้อมรอบตัวมีอิทธิพลอย่างมาก

          สิ่งแวดล้อมสามารถทำให้เราค่อยๆ เปลี่ยนความตั้งใจและความรู้สึกนึกคิดได้ทีละน้อยๆ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านจึงทรงวางการปฏิบัติของพระนวกะไว้ว่า 5 พรรษาแรก ต้องอยู่ใกล้ครูบาอาจารย์
เพื่อจะได้ถ่ายทอดนิสัยได้อย่างเต็มที่ เนื่องจากความคุ้นเคยเก่าๆ ยังมีอยู่

 

         เราเองออกจากเรือนบวชเป็นพระภิกษุ ได้ชื่อว่า อนาคาริกะ เป็นผู้ไม่มีเรือน
แต่ตราบใด กิเลสในใจยังไม่หมด เปรียบเสมือนลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น ยังไม่ลืมต้น
ถ้ากลับไปอยู่ใกล้ต้น ไปติดอยู่บนต้นใหม่ อารมณ์เก่าๆ อาจจะฟุ้งกลับมาได้

        ดังนั้น เราต้องมาดูรอบๆ ตัวเราเองว่า เมื่อพระภิกษุทุกรูปตั้งใจมาบวชแล้ว
ทำอย่างไรจึงจะป้องกันสิ่งที่ไม่ดีต่างๆ ให้ไม่เกิดขึ้นกับตัวของเราและหมู่คณะได้