ความกรุณา คือ ความปรารถนาให้คนอื่นพ้นจากความทุกข์
คือ เป็นคนมีน้ำใจคิดจะช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ เป็นคุณธรรมที่คู่กับความเมตตา ซึ่งแปลว่า ความปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข
ความอดทนเป็นต้นทางของความกรุณา
คนที่จะมีน้ำใจช่วยเหลือเกื้อกูลคนอื่น มีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีความอดทน ถ้าไม่อดทนแล้วช่วยเหลือคนอื่นไม่ได้ มีเมตตากับคนอื่นไม่ไหว เพราะอะไรเพราะการที่จะไปช่วยเหลือใครได้นั้น เราเองจะต้องช่วยตัวเองให้ได้เสียก่อน ไม่อย่างนั้นจะเช้าลักษณะ เตี้ยอุ้มค่อม อุ้มกันไม่ขึ้นหรอก นี่เป็นประการที่หนึ่ง ประการที่สองเราจะต้องมีความอดทนถึงระดับที่จะไปช่วยเขาได้ด้วย ถ้าอดทนไม่พอ เดี๋ยวมันกระทบกระทั่งกันก่อน ก็คนที่จะต้องให้คนอื่นช่วยน่ะแสดงว่าเขาขาดแคลน ทุกข์ยาก อ่อนแอ หรือตกอยู่ในระหว่างอันตราย เราเข้าไปช่วยแน่ละ เราต้องฝ่าอันตรายนั้นเข้าไปด้วยถ้าไม่อดทนฝ่าเข้าไปไม่ได้หรอก
บางคนน่าสงสาร เขาไม่รู้ตัวว่าเขาสมควรได้รับการช่วยเหลือ คือเขากำลังจะทำความผิด จะต้องได้รับความเดือนร้อนจะต้องถูกตำหนิ แต่เนื่องจากเขาหลงผิด เห็นกงจักรเป็นดอกบัวพอเราไปเตือนเขา ทั้งๆ ที่เราก็หวังดีไม่อยากให้เขาลำบากเดือนร้อนในภายหลัง เขากลับโกรธเรา เคยเจอมาบ้างไหม
“คุณ เข้าโบสถ์ช่วยถอดรองเท้าก่อนนะ”
“ฉันรู้แล้วล่ะย่ะ” เสียงเขียวขึ้นมาเชียว ทั้งๆ ที่เราก็เห็นอยู่ตั้งท่าจะใส่รองเท้าเดินเข้าไปอยู่แล้ว พอถูกเตือนก็โกรธ ทั้งๆ ที่เราเตือนเป็นสิ่งที่ถูกต้องยังโกรธเราเลย
