บุญเท่านั้น
บุญเท่านั้น คือ..ที่พึ่งที่แท้จริงของเราเอง อย่างอื่นไม่ใช่
บุญซึ่งเป็นที่มาของความสุข
แม้แต่การบรรลุสัมมาสัมโพธิญาณเป็นพระพุทธเจ้า ก็ล้วนด้วยอาศัยบุญทั้งสิ้น
ต้องทำด้วยตนเอง ใครทำ ใครได้ เขาต้องทำบุญต่างๆ เหล่านั้นด้วยตัวเขาเอง
เขาก็ต้องใช้ร่างกายกว้างศอก ยาววา หนาคืบ และมีใจครองนี้แหละ ไปทำบุญ
นักสร้างบารมี จึงต่างรัก ต่างให้คุณค่าของร่างกายมนุษย์นี้ยิ่งนัก
ซ้ำยังต่างถนอมร่างกายนี้ ไม่ต่างกับคนตาเดียวถนอมนัยน์ตาข้างที่เหลือของเขาเลย