" จ อ ม ยุ ท ธ์ แ ห่ ง ก อ ง ทั พ ธ ร ร ม "
...กว่าจะขึ้นตำแหน่ง
จอมยุทธ์อันดับหนึ่งของแผ่นดิน
ยังต้องฝึกวิชาอย่างหนัก ซ้ำไปซ้ำมา ทบไปทบมา
จนเกิดความชำนาญ ถึงจะไร้ผู้เทียมทาน
...นักสร้างบารมีก็เช่นเดียวกัน
ต้องสร้างบุญ ซ้ำไปซ้ำมา ทบไปทบมา จนบารมีแก่กล้า
เวลายามจะใช้บุญเพื่อการใด บุญถึงจะมีฤทธิ์ มีอานุภาพ
...ดุจดั่งจอมยุทธอันดับหนึ่ง
ที่แค่สะบัดฝ่ามือ
คู่ต่อสู้ก็กระเด็นไปไกล 20 ศอกแล้ว
ฉะนั้น
...อยากมีวรยุทธ์แก่กล้า
แต่ขี้เกียจฝึกปรือวิชชา
ย่อมเป็นจอมยุทธ์ไม่ได้ ฉันใด
อยากเป็นคนมีบุญ แต่ขี้เกียจสั่งสมบุญ
ก็เป็นคนมีบุญไม่ได้ ฉันนั้น