ผู้ที่เป็นที่พึ่งให้กับผู้อื่น แต่ไม่สามารถเป็นที่พึ่งให้กับตนเองได้
ก็เปรียบเสมือนเป็นไม้กระดานให้คนอื่นเดินข้าม
แม้ว่าจะสามารถพาผู้คนมากมายไปสู่จุดหมายได้
แต่ตนเองกลับไม่สามารถไปถึงจุดหมายปลายทางนั้น
คงเป็นเพียงไม้กระดานที่น่าสงสาร ได้แต่รอวันผุพังเสื่อมสลายไป
อย่าประมาทว่า.. เราเข้าถึงธรรมะเมื่อไหร่ก็ได้
อย่าคิดว่า...จะใช้เวลาแค่กี่วัน กี่เดือน หรือกี่ปี
แต่สิ่งที่ต้องคิด ก็คือ...เวลาในชีวิตของเรานั้น
เหลือน้อยลงไปทุกทีแล้ว
แรงบันดาลใจ
