พระธรรมเทศนา พระมงคลเทพมุนี
(สด จนฺทสโร) กัณฑ์ที่ 1 ตอน 1
คำว่า "ตั้งใจ" เป็นอย่างไร
คำที่เรียกว่า ใจ นี่แหละเราต้องบังคับ ให้หยุดเป็นจุดเดียวกัน เห็น จำ คิด รู้ สี่อย่างนี้ ต้องมารวมหยุดเป็นจุดเดียวกัน อยู่กลางกายมนุษย์ มารวมหยุดเป็นจุด เดียวกันอยู่กลางกายมนุษย์ สะดือทะลุ
หลัง ขวาทะลุซ้าย กลางกั๊กข้างใน สะดือทะลุหลังเป็นด้ายกลุ่มไปเส้น
หนึ่งตึง ขวาทะลุซ้าย เป็นด้ายกลุ่มไป เส้นหนึ่ง ตึงตรงกัน ตึงทั้ง 2 เส้น
ตรงกลางจรดกัน ที่กลางจรดกันนั้นแหละ เรียกว่า กลางกั๊ก
กลางกั๊กนั้นแหละ ถูกกลางดวงธรรม ที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ใสบริสุทธิ์ เท่าฟองไข่แดงของไข่ไก่ ถูกกลางดวงพอดี ที่สอนให้เอาพระของขวัญไปจรดไว้ที่กลางดวง นั้นคือกลางกั๊กนั่นแหละ เราเอาใจของเราไปจรดที่กลางกั๊กนั้น
เห็น จำ คิด รู้ 4 อย่างจรดอยู่กลางกั๊กนั้น กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ มีที่ตั้งแห่งเดียวเท่านั้น
ใจ ที่เขาบอกว่า "ตั้งใจ" นะ เราจะต้องเอาใจ ไปหยุดตรงนั้นที่เดียวถึงจะถูกเป้าหมาย ใจดำ เขาบอกว่าตั้งใจ
เวลานี้เองจะทำบุญทำกุศลเราก็ต้องตั้งใจ
ตรงนั้น บัดนี้เราจะรักษาศีลก็ต้องตั้งใจ
ตรงนั้น บัดนี้เราจะเจริญภาวนาก็ต้องตั้งใจ ตรงนั้น เหมือนกัน
[รวมธรรม : มรดกธรรม 69 กัณฑ์ หน้า 4-5]
