วางตนดั่งผ้าขี้ริ้วเช็ดเท้า
หลวงพ่อจำคำสอนคุณยายฯได้ว่า ...
ให้เราวางตนเหมือนผ้าขีริ้วเช็ดเท้า
บางคนได้ยินก็เกิดความคิดแย้งขึ้นมาว่า
ทำไมคุณยายฯเปรียบให้เราดูต่ำต้อยเหลือเกิน
อยากจะขอเปลี่ยนเป็นผ้าเช็ดหน้าหรือเช็ดตัวแทน
คุณยายฯบอกว่า ...
ผ้าเช็ดเท้านั้นเปรียบได้กับเทพธิดาแห่งความสะอาด
ตึกทั้งหลังที่สร้างด้วยเงินหมื่นล้าน
ก็ยังไร้ความหมาย ถ้าขาดเทพธิดาแห่งความสะอาด
คือ ผ้าขี้ริ้ว
เพราะตึกหมื่นล้านอันสูงสง่านั้น
จะเต็มไปด้วยหยากไย่และสิ่งสกปรก
ตึกจะสะอาดดูมีสง่าราศีได้
ก็เพราะผ้าขี้ริ้ว นั่นเอง!
แม้ใครจะเหยียบย่ำก็ไม่ว่าอะไร
ขอเพียงให้ได้ทำหน้าที่ของตน
คือสร้างความสะอาดในทุกหนทุกแห่ง
แม้กระทั่งฝ่าเท้าของผู้คน
เพื่อให้เขาได้มีเท้าที่สะอาด
เพื่อก้าวเข้าสู่อาคารได้อย่างผาสุก
เพราะฉะนั้น ...
โลกจึงไม่อาจขาดเทพธิดาแห่งความสะอาดได้
ใครก็ตามที่ทำตนประดุจผ้าเช็ดเท้าแล้ว
ถึงตัวต่ำ แต่คุณธรรมจะสูงส่ง
เหมือนท้องทะเลยิ่งต่ำยิ่งกว้างขวาง
คุณครูไม่ใหญ่
