มรดกธรรม 69 กัณฑ์ ตอน 30
อตฺตสมฺมาปณิธิ ตั้งตนไว้ชอบ
อตฺตสมฺมาปณิธิ ตั้งตนไว้ชอบ ตั้งตนไว้ถูก ตั้งตนไว้ชอบตั้งตนไว้ถูก ตั้งกันอย่างไร ต้องรู้จักตนเสียก่อนหนา ถ้าไม่รู้จักตนจะไปตั้งเลอะๆ เทอะๆ ที่เรียกว่า อตฺตสมฺมาปณิธิ ตั้งตนไว้ชอบไว้ถูกนั่นอะไร อตฺตานํ สุขทุกฺขํ ภคฺคตีติ อตฺตา สภาพอันใดรับสุขรับทุกข์ สภาพอันนั้นชื่อว่าตน
ก็บัดนี้ กายมนุษย์รับสุขรับทุกข์อยู่ สุขมันก็ทุกข์มันก็รู้ เมื่อรับสุขรับทุกข์อยู่ ต้องตั้งตนไว้ชอบ ตั้งตนไว้ชอบตั้งกันอย่างไร ขั้นต้น ต้องตั้งตนไว้ในทาน ตั้งตนไว้ในศีล ตั้งตนไว้ในการเจริญภาวนา นี่เป็นการตั้งตนไว้ชอบของกายมนุษย์หยาบ ส่วนการตั้งตนไว้ชอบของกายมนุษย์ละเอียด กายมนุษย์ละเอียดคือ กายที่ฝันออกไป เอากายมนุษย์ละเอียด มาหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายมนุษย์หยาบ ที่หยุดที่นิ่งนั่นแหละ เรียกว่า อตฺตสมฺมาปณิธิ แท้
พระธรรมเทศนา พระมงคลเทพมุนี
(สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร
: โปรแกรมรวมธรรม มรดกธรรม 69 กัณฑ์
: กัณฑ์ 7 หน้า 7
