เมื่อประสบทุกข์ ... อย่าทิ้งธรรม
ความทุกข์...เป็นสิ่งที่ไม่พึงปรารถนาของทุกชีวิต
แต่บนโลกใบนี้..น้อยคนนักที่จะเชื่อว่า
ต้นเหตุแห่งทุกข์เกิดจาก"บาปอกุศล" ที่ตนเคยทำไว้
เพราะการพิสูจน์เรื่องกฎแห่งกรรม
ย่อมอยู่พ้นวิสัยของปุถุชนคนทั่วไป..
ความทุกข์ทำให้จิตของมนุษย์ "เศร้าหมอง"
ยิ่งเราจมอยู่กับความทุกข์ จิตก็ยิ่งทวีความหมอง
เมื่อนั้น บาปอกุศลเก่าๆ จะได้ช่องตามมาส่งผล
ช่วยซ้ำเติมเราให้ประสบทุกข์หนักยิ่งๆ ขึ้นไป
ดังนั้น หากประสบทุกข์ จงอย่าทิ้งธรรม
ให้ "เช็ดน้ำตา" รีบกลับมา "สั่งสมบุญ"
เพราะบุญทำให้ใจ "ผ่องใส"และนำ"สุข"มาให้
ยิ่งใจของเรา "อยู่ในบุญ" มากเพียงใด
"บุญเก่า" จะได้ช่องส่งผล...ความสุขจะบังเกิดขึ้น
ความทุกข์จะค่อยๆ คลี่คลายไป
ประดุจอาทิตย์อุทัยที่โผล่ขึ้นมาฉายแสง
ในยามใกล้รุ่ง จนขจัดความมืดมิดให้หายไปฉันนั้น
นี่เป็นหลักวิชชาที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงให้ไว้...
อย่าลืม! เมื่อประสบทุกข์ อย่าทิ้งธรรม...
อย่าประชดชีวิต น้อยอกน้อยใจ จมปลักอยู่ในทุกข์
เพราะว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรเลย
สู้เอาเวลามาสั่งสมบุญบารมีจะดีกว่า...
✏ ธีรนาถ 31/3/57 ✏
