นาทีชีวิต
นาทีชีวิตช้าหรือเร็วก็ต้องมาถึง ทั้งที่เป็นโอกาสและวิกฤตการณ์ โดยเฉพาะนาทีชีวิตที่เป็นวิกฤตการณ์เราจะมีโอกาสก้าวพ้นหรือไม่ พอถึงตอนนั้นทรัพย์ทั้งหมดที่มีอยู่ ก็ไม่อาจช่วยเราให้รอดพ้นได้เลย หากไม่มี "บุญ" หนุนหลังคอยค้ำจุนให้ปลอดภัย
ภัยพิบัติสึนามิที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันชนิดไม่ได้ตั้งตัวเมื่อเดือน ธันวาคม พ.ศ.2547 ทั่วทวีปเอเชีย กระทบขั้นวิกฤตสูญเสียชีวิตผู้คนนับแสนคน สำหรับประเทศไทยนับป็นภัยธรรมชาติที่ร้ายแรงในรอบ 100 ปี แถบฝั่งทะเลอันดามัน ทั้งชาวไทยและนักท่องเที่ยวต้องสูญเสียชีวิตเป็นหมื่นคน ในขณะที่อีกหลายร้อยหลายพันรอดตายอย่างปาฎิหารย์ ทั้งที่อยู่ในเหตุการณ์เดียวกัน แต่นาทีชีวิตครั้งไหนไม่วิกฤตที่สุดเท่ากับตอนที่ทำศึกชิงภพก่อนละโลกซึ่งต่อสู้อยู่คนเดียวไม่มีใครช่วยเราได้เลย
คนไหนทำบุญมามากพอ พอนึกถึงบุญออกบุญช่วยสู่สุคติโลกสวรรค์ แต่บางคนตลอดชีวิตทำแต่กรรมหนัก กรรมชั่วช้า ก่อนตายเห็นแต่การกระทำชั่วของตน กรรมมันย้อนภาพมาให้เห็น เห็นอยู่คนเดียวยิ่งเห็นยิ่งสะพรึงกลัว ใจหมองมืดมิดสิ้นชีวิตดิ่งลงอบายภูมิทันทีไม่ใช่นาทีเดียว แต่ต้องทนทุกข์นานเป็นล้านๆปี
เมื่อยังมีชีวิตอยู่ หนึ่งนาทีที่มีค่ามากที่สุด ที่ทำก้าวให้พ้นวิกฤตการณ์ได้ก่อนละโลก คือการตัดสินใจมาบวชหนึ่งพรรษา ช่วงเวลาเพียง 3 เดือน แต่เราสามารถสั่งสมบุญกุศลได้มากที่สุด ถึง 64 กัป อย่างน้อยทำให้อบอุ่นใจได้ตลอดเวลายาวไกลในวัฎฎสงสาร ยังมีบุญคอยคุ้มครองเราอยู่ ถึง 64 กัป ยิ่งเมื่อเข้ามาบวชแล้วตั้งใจประพฤติธรรม รักษาศีลทั้ง 277 ข้อ ให้บริสุทธิ์ บริบูรณ์ ตั้งสัจจะไว้ในใจ ว่าเราต้องบวชให้ได้ทุกพรรษา อย่างสม่ำเสมอ ยิ่งเป็นการตอกย้ำสร้างผังบวชพระให้หนาแน่นมากขึ้น ได้เกิดในร่มเงาพระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกายไปทุกภพทุกชาติตราบเข้าสู่อายตนนิพพาน
บุญบารมีจากการบวชอันมหาศาล จะได้ไปช่วยตัดรอนกรรมชั่วที่เคยผิดพลาดทำมาในอดีต ให้เบาบางลง ทำให้เรามีชีวิตเป็นสุขทั้งโลกนี้และโลกหน้า
นาทีชีวิตที่ตัดสินใจถูก
ชีวิตเปลียนทิศ
ก้าวสู่ความถูกต้อง และงดงาม
( บทสารคดี รัตนวนาลี )
13/06/2557
