"วงจรแห่งความจน"
ตอนเป็นเด็กๆ คงเคยได้ยินผู้ใหญ่ไล่วงจรของฝนให้ฟัง ว่าที่ฝนมันตกน่ะ เกิดขึ้นมาจากอะไร ยังจำกันได้ไหม ที่บอกว่า
"ฝนเอ๋ย ทำไมถึงตก?" (ก็เพราะกบมันร้อง)
"กบเอ๋ย ทำไมถึงร้อง?" (ก็เพราะท้องมันปวด)
"ท้องเอ๋ย ทำไมถึงปวด? (ก็เพราะข้าวมันดิบ)
"ข้าวเอ๋ย ทำไมถึงดิบ?" (ก็เพราะไฟมันดับ)
"ไฟเอ๋ย ทำไมถึงดับ?" (ก็เพราะฟืนมันเปียก)
"ฟืนเอ๋ย ทำไมถึงเปียก?" (ก็เพราะฝนมันตก)
แล้วก็วนกันอยู่อย่างนี้ เป็นวงจรไม่รู้จบ จะสมเหตุสมผลหรือเปล่าไม่รู้ละ รู้แต่ว่าสนุกดี คิดดูแล้ว "ความจน" ก็มีวงจรแบบนี้เหมือนกันนะ ลองมาไล่กันดู
จน..จ๊น..จน...
"ทำไมถึงจน?" (ก็เพราะรายได้มันน้อย)
"ทำไมถึงมีรายได้น้อย?" (ก็เพราะการหากินมันฝืดเคือง)
"ทำไมการหากินถึงฝืดเคือง?" (ก็เพราะบุญไม่หล่อเลี้ยง)
"ทำไมบุญถึงไม่หล่อเลี้ยง?" (ก็เพราะไม่ได้ทำทาน)
"ทำไมถึงไม่ทำทาน?" (ก็เพราะกลัวเงินหมด)
"ทำไมถึงกลัวเงินหมด?" (ก็เพราะเงินมันมีน้อย)
"ทำไมถึงมีเงินน้อย?" (ก็เพราะมันจน)
แล้วก็วนกันไปอย่างนี้ทุกภพทุกชาติ จะแหก "วงจรแห่งความจน" ออกไปให้ได้ จะต้องทำอย่างไร ก็ไม่ต้องแล่งกันละนิ...
"กิตฺติปุญฺโญ"
