บทความพิเศษ
เรื่อง สามเณร คือผู้มีบุญมาก
นักเรียน นักศึกษาส่วนใหญ่ แม้เรียนอยู่ระดับมหาวิทยาลัยแล้ว แต่น้อยนักที่จะมีวิสัยทัศน์กว้างไกลวางแผนอนาคตของตัวเองได้อย่างถูกต้องชัดเจน
บางคนอาจจะตั้งใจเรียนก็จริง เรียนให้จบตามหลักสูตร แต่ความแตกฉานในวิชาความรู้ แทบไม่มีเลยจบปริญญาตรี แต่ตกงาน หางานทำไม่ได้ มีอยู่เกลื่อนเมือง
แต่เยาวชนที่มีโอกาสมาบวชเป็นสามเณรได้มีโอกาสศึกษาวิชาความรู้ ในพระพุทธศาสนาได้เรียนรู้วิชาชีวิต รู้ว่าโลกนี้ โลกหน้ามีจริง รู้ว่าบุญบาปมีจริง ทำให้รู้จักวางแผนอนาคตของตนเองให้รุ่งโรจน์ข้ามภพ ข้ามชาติได้
เมื่อตระหนักแก่ใจแล้วว่า ชีวิตตายแล้วไม่สูญต้องไปรับผลของบุญบาปที่ตนทำไว้ เราก็จะไม่ประมาทในชีวิต เมื่อถึงเวลาที่จะต้องทำงาน เราก็จะเลือกงานที่สุจริต ถูกต้องทั้งกฎหมายและศีลธรรม ไม่มุ่งหวังงานที่ให้รายได้สูงเพียงอย่างเดียว เลือกเป็นดาวฤกษ์ที่โคจรไปด้วยแสงสว่างแห่งปัญญา ไม่พาตัวเข้าไปพัวพันกับสิ่งเสพติดให้โทษ อบายมุขอย่างเด็ดขาด เพราะรู้ว่ารายได้จากสิ่งเหล่านี้ไม่คุ้มกัน เราอาจจะเสี่ยงกฏหมายได้ แต่ไม่มีวันเลี่ยงจากอบายโทษทัณฑ์ในนรกได้เลย
สิ่งสำคัญ เมื่อสามเณรรู้ว่าบุญอยู่เบื้องหลังความสุข ความสำเร็จ ก็จะหมั่นสั่งสมบุญกุศลตลอดเวลา ไม่ยุ่งเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นบาป ชีวิตของเขาก็ปลอดภัย ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
พระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นคำสอนที่มีคุณค่ามาก ขอให้ได้ลงมือศึกษาอย่างจริงจัง แม้ยังต้องเวียนว่ายตายเกิด หากปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธองค์ เป็นนักบวชก็จะมีมีพระธรรมคำสอนว่าต้องปฎิบัติตนอย่างไรจึงจะกระทำพระนิพพานให้แจ้งได้ ต้นทางพระนิพพานอยู่ที่ไหน ซึ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกาย กลางท้องของมนุษย์ทุกคน หากได้มีโอกาสนั่งสมาธิปฎิบัติธรรม จนกระทั่งใจหยุดใจนิ่งก็หาศูนย์กลางกายภายในเจอ เพราะเห็นด้วยใจที่ใสสว่าง ไม่ได้เห็นด้วยการนึกคิดคาดคะเนเอง แต่เป็นการเห็นแจ้งรู้แจ้ง จนหมดสิ้นความลังเลสงสัย
สามเณร จึงเป็นผู้ที่มีบุญมากที่มีโอกาสศึกษาพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตั้งแต่เยาว์วัย ที่ทำให้ชีวิตมีแต่ความอบอุ่นและปลอดภัย
รัตนวนาลี
9/2/2558