จงใช้เวลาทุกอณุวินาทีให้คุ้มค่า
โดยอาศัยกายที่เป็น...
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา นี้แหละ
แสวงหาสิ่งที่เป็นสาระแก่นสารของชีวิต
คือ “ธรรมกาย”
ที่มีคุณสมบัติตรงข้าม คือ
เป็นนิจจัง เป็นสุขัง เป็นอัตตา
เป็นสิ่งที่เที่ยงแท้
เป็นแหล่งกำเนิดของความสุขล้วนๆ
และไม่มีการเปลี่ยนแปลง
เป็นตัวตนที่แท้จริง เป็นอิสระ
หลุดพ้นจากการบังคับบัญชาของพญามาร
(คุณครูไม่ใหญ่)
๑๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๓
