...ในโลกแห่งปัญหา เราต้อง แยกให้ออกว่า "ปัญหา" กับ "ความทุกข์" นั้นเป็นคนละ เรื่องกัน
..."ปัญหา" คือ "ความจริง" ที่ เผชิญอยู่ ...แต่ "ความทุกข์" เป็น "ความรู้สึก"
..."ปัญหา" เหมือนกัน แต่ "ความรู้สึก" ต่อปัญหาของ แต่ละคนไม่เหมือนกัน
..จะ "ทุกข์" แค่ไหน ขึ้นอยูู่่กับมุมมองและความรู้สึก ของคนนั้น
...ปัญหามาก ก็สุขได้
...ปัญหาน้อย ก็ทุกข์ได้
ทุกครั้งที่มีปัญหา...ให้นึกถึงภาษิตธิเบตบทนี้
"หากปัญหานั้นแก้ไขได้ จะมัววิตกกังวลไปทำไม แต่ถ้าปัญหานั้นแก้ไขไม่ได้ จะมีประโยชน์อะไรที่จะ
วิตกกังวล"
...ท่องบ่อยๆ ตัว "ห หีบ" ก็จะแปลงเป็น "ญ หญิง"
...จาก "ปัญหา" ที่หนักหนา สาหัส ก็กลายเป็น "ปัญญา"
...พระ "สุข" เข้า
...พระ "เศร้า" หายไปในบัดดล
