บุคคลผู้ประทุษร้ายต่อบุคคลผู้ไม่ประทุษร้าย ย่อมถึงความพินาศฉิบหายด้วยเหตุ ๑๐ ประการเป็นแท้”
“ผู้ใด ประทุษร้ายในท่านผู้ไม่ประทุษร้ายทั้งหลาย ผู้ไม่มีอาชญา ด้วยอาชญา ย่อมถึงฐานะ ๑๐ อย่าง อย่างใดอย่างหนึ่งพลันทีเดียว คือ
ถึงเวทนากล้า ๑
ความเสื่อมทรัพย์ ๑
ความสลายแห่งสรีระ ๑
อาพาธหนัก ๑
ความฟุ้งซ่านแห่งจิต ๑
ความขัดข้องแต่พระราชา ๑
การถูกกล่าวตู่อย่างร้ายแรง ๑
ความย่อยยับแห่งเครือญาติ ๑
ความเสียหายแห่งโภคะทั้งหลาย ๑
อีกอย่างกนึ่ง ไฟป่าย่อมไหม้เรือนของเขา,
ผู้นั้นมีปัญญาทราม เพราะกายแตก ย่อมเข้าถึงนรก.”