สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๗
มีอะไรให้ดูก็ดูไป : ให้ย้อนกลับไปดูบรรทัดแรก ประสบการณ์ภายในมีอะไรให้ดูก็ดูไป ดูไปเรื่อย ๆ อย่างสบาย ๆ โดยไม่ต้องคิดอะไรทั้งสิ้น เหมือนเรากำลังเดินทาง จะผ่านภูเขาหลายลูก ผ่านลูกแรกก็จะเจอลูกใหม่ไปเรื่อย ๆ เราไม่เห็นย้อนกลับไปดูลูกแรกเลย ดังนั้น ให้ดูไปเฉย ๆ ดูไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งติด แต่ก่อนเรามีทุกข์แบบยาจก คือไม่มีอะไรให้ดู แต่ตอนนี้มีทุกข์แบบเศรษฐี เพราะไม่รู้จะดูอะไร มีให้เลือกดูมากมาย ตรงนี้ส่วนใหญ่มักจะตกม้าตายกัน ถ้าตกม้าแล้วไปขี่เบนซ์ก็โอเค แต่นี่ตกม้าแล้วมาขี่ซาเล้ง
การนึกนิมิต : การนึกนิมิตในแต่ละช่วง จะนึกเป็นองค์พระคลุมตัว เราอยู่ในกลางองค์พระ หรือองค์พระผุดขึ้นมาจากศูนย์กลางกาย ก็ได้ทั้งนั้นแล้วแต่ใจเราชอบ อยู่ที่ว่าช่วงนั้น ๆ เราอยากนึกอะไร
ทำเฉย ๆ กับทุกประสบการณ์ : ประสบการณ์ภายในต่าง ๆ เป็นแค่ทางผ่านเท่านั้น ให้ทำเฉย ๆ แล้วจะผ่านสิ่งเหล่านั้นไปเอง ให้ทำอย่างเบา ๆ สบาย ๆ ยิ่งเบายิ่งสบาย ก็ยิ่งจะเข้าไปหาศูนย์กลางกาย จะเข้าถึงดวง เข้าถึงองค์พระเอง
คุณครูไม่ใหญ่
