ใจ ต้องฝึกฝน และทำให้เจริญ
ใจต้องฝึกฝน และทำให้เจริญให้มาก ๆ
ฝึกมากแล้วจะทำประโยชน์ ให้ตนเองได้เป็นอย่างยิ่ง
จะเปลี่ยนจากปุถุชน.. ให้เป็นอารยชน..ได้
เช่น.. คนเหมือนกัน คนหนึ่งไม่โกรธ ใจดี มีเมตตา
ย่อมเป็นที่อยากเข้าใกล้ของคนทั่วไป..
และถ้าใจ..รักษาคุณธรรมนี้ไว้มาก ๆ อาจทำให้น่ากราบไหว้
เป็นที่เคารพบูชา เพียงไม่โกรธอย่างเดียว
ยังได้คุณวิเศษขนาดนี้ ถ้าไม่โลภ..ด้วยจะยิ่งดี..มากกว่านี้หลายเท่า..
ฉะนั้น.. ใจเป็นต้นเหตุของความสุข ความเจริญทั้งมวล
ในชีวิตนี้ควรฝึกฝนใจ ให้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต
เพราะ..นอกจากเป็นแหล่งที่มาของบุญแล้ว
ยังนำมงคลทั้งหลายมาสู่ตนเองด้วย..
ธรรมะคุณครูไม่ใหญ่