บุญแปลว่าเครื่องชำระใจ
ของเราให้ใส สะอาด บริสุทธิ์ จากกิเลส จากอาสวะ มีความโลภ ความโกรธ ความหลง เป็นต้นให้หมดไป เมื่อมันหมดไป ความบริสุทธิ์ของใจ ที่เกิดขึ้นมา จนกระทั่งเราเห็นความบริสุทธิ์ได้ เป็นความใส เป็นความสว่าง นั่นแหละเขาเรียกว่าบุญ
ทีนี้ผลของบุญที่เกิดขึ้นมา มันก็เกิดขึ้นมาตั้งหลายอย่าง อย่างแรกที่เกิดขึ้นมาคือความบริสุทธิ์ ความบริสุทธิ์ให้ความสุขอย่างเป็นอิสระ กว้างขวางไม่มีขอบเขตภายใน ความบริสุทธิ์ของจิต นอกจากให้ความสุขแล้วก็ให้สติ ให้ความรู้ตัวภายในที่กว้างขวาง ให้ปัญญา ความรอบรู้เกี่ยวกับความ เป็นไปของชีวิต แล้วก็สรรพสิ่งทั้งหลายไม่มีประมาณ ให้ความมั่นคงของจิต ให้ความมั่นคงที่จะปะทะอารมณ์ต่างๆ ได้ จนกระทั่งไม่มีความรู้สึกว่าปะทะ เพราะว่าใจสะอาด อารมณ์ที่ไม่ดีก็ไม่เข้ามาครอบงำใจเรา และผลของความบริสุทธิ์ของจิตยังให้กระแสที่ดึงดูดโภคทรัพย์ต่างๆ ได้เกิดขึ้น ดึงดูดสิริเข้ามาหาตัว ดึงดูดสิ่งที่เป็นมงคลสิ่งที่ดีเข้ามาหาตัว ที่จะทำให้ใจนี่ชุ่มชื่นเบิกบาน พออกพอใจ เบิกบานใจอิ่มใจ แล้วก็เป็นที่มานอนแห่งโภคทรัพย์ คือโภคทรัพย์มาแล้วก็นอนอยู่เฉยๆ อยู่ที่ตัวของเรา มันดูดมาเลย มีกระแสดึงดูดสิ่งที่ดี จะเป็นทรัพย์ที่มีวิญญาณครองหรือไม่มีวิญญาณครองมันดูดเข้ามา นี่เกิดจากกระแสใจที่บริสุทธิ์ที่เราเรียกว่าบุญ มันเกิดขึ้นมาตรงนี้น่ะ
เพราะฉะนั้น บุญนี่เป็นสิ่งที่สำคัญ สำคัญมากทีเดียว เราจะมีชีวิตอยู่ได้ก็ด้วยบุญ จะมีความเฉลียวฉลาด จะสวยจะงาม สมบูรณ์ด้วยโภคทรัพย์ อะไรทุกอย่างน่ะ บุญอย่างเดียวที่อยู่ภายในตรงนี้แหละ คือสภาพใจที่สะอาด บริสุทธิ์ แล้วมีพลังดึงดูดสิ่งที่ดี ผลักสิ่งที่ไม่ดีออกไป เช่นความคิดที่ไม่ดี คำพูดที่ไม่ดี การกระทำที่ไม่ดี พวกพ้องบริวารผู้คนสัตว์สิ่งของที่ไม่ดี เหตุการณ์ที่ไม่ดี สิ่งแวดล้อมที่ไม่ดีมันผลักออกไปหมดเลย แล้วก็พลิกดึงดูดสิ่งที่ดีเข้าหาตัว
คุณครูไม่ใหญ่
1 มีนาคม 2530
