รวมคำสอนคุณยาย

ในที่สุด ตัวเราเองเท่านั้น ที่จะช่วยเราได้ คนอื่นเราจะหวังพึ่งไม่ได้ ต้องอาศัยบุญของเรา และความตั้งใจของเรา

พักนี้ยายได้ยินข่าวการฆ่ากันเสมอ ๆ พวกที่ฆ่ากันนี้จะต้องจองเวรกันไปตลอดเวลา เกิดมาก็ต้องมาฆ่ากันอีก

เอาบุญไปเยอะ ๆ นะ เดี๋ยวชาติหน้าเกิดมาเจอยาย ยายจะจำได้ เจ้าคนนี้ตอนนั้นยายให้มันมาเอาบุญ

ติดตัวเรา ข้ามภพข้ามชาติ ทำบุญไม่สูญเปล่า สมบัติของเรา ถ้าเราไม่ได้ทำบุญ เราตายไปก่อน

บุญในอดีตเรามีมากหรือน้อย จะส่งผลให้เป็นไป ในปัจจุบันนี้ ถ้าบุญในอดีตเราทำมา ๑๐ ก็ส่งผล ๑๐ ทำมา ๑๐๐ ก็ส่งผล ๑๐๐

การนั่งธรรมะ ก็เหมือนกำปั้นทุบขี้ดิน เพราะว่า อะไร ๆ ทุกอย่างก็ต้องอาศัยดิน จะมีบ้านก็ต้องอาศัยดิน

ในชีวิตของเรา ต้องมีความเพียรที่จะนั่งธรรมะให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป สมัยก่อนยายยังไม่เห็นธรรมะ

คนจะหลุด หลุดกันยังไง ? ท่านมหา (หลวงพี่ชิตชัย มหาชิโต) สมัยนั้นมีงานก่อสร้างน้อย ท่านนั่งธรรมะมาก

น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม ฉะนั้นเราต้องปฏิบัติไปเรื่อย ๆ มีบุญอะไรก็พยายามทำเรื่อยไป

คุณยายอธิษฐานไว้เรื่อย ๆ ว่า...คนที่จะตามยายไปได้ ต้องเป็นผู้ที่มีกาย วาจา ใจ สะอาด บริสุทธิ์

ธรรมะเป็นของละเอียดลุ่มลึกมาก ยากที่คนทั่วไปจะเข้าถึงได้ง่าย ๆ หรือเข้าใจได้ภายในช่วงเวลาอันสั้น

งานทุกอย่างในวัด ต้องช่วยกันทำ ช่วยกันดูช่วยกันแล อย่าละเลยหน้าที่ คิดเสียว่าเป็นงานของเราทั้งนั้น

อดทนอีกชาติเดียว อะไรจะเกิดขึ้น ยายก็ทนได้ อดทนเป็นภพชาติสุดท้าย ต่อไปไม่เป็นอย่างนี้อีกแล้ว

อย่างยายทำความดี มาตลอดเป็นเวลาหลายสิบปี อยู่ทำวิชชากับหลวงพ่อวัดปากน้ำ

สาธุชนท่านหนึ่งกราบเรียนถามคุณยายว่า... เวลาพบอุปสรรค และอยู่ห่างไกลจากคุณยาย

คนเราจะหนีสิ่งที่ตนเองทำไว้ไม่ได้  จะวิ่งหนีบุญ  ก็หนีไม่พ้น  จะวิ่งหนีบาป  ก็หนีไม่พ้น

ยายยึดบุญเป็นใหญ่ ยายรักบุญ รักบุญมากที่สุด เพราะบุญช่วยยายได้

คุณยายสอนวิศวกรก่อสร้างท่านหนึ่ง ที่มากราบคุณยายว่า...

ยายคิดว่า...เวลามันไม่รอ เดี๋ยววัน เดี๋ยวคืน เดี๋ยวพรุ่ง ไม่รู้จะตายเมื่อไร ยายรีบ ๆ ทำไว้เป็นบุญติดตัวไป

ชีวิตยายทำแต่ความดีมาตลอด   และคิดว่าจะทำให้มาก ๆ

ยายเป็นคนเอาหมู่คณะ เราต้องทำตัวให้เข้ากับทุกคน