ส่องธรรม ล้ำภาษิต
เรื่อง : อิ่มธรรม

ความรู้ที่เกิดแก่คนพาล

ยาวเทว อนตฺถาย                  ญตฺตํ พาลสฺส ชายติ
หนฺติ พาลสฺส สุกฺกํสํ              มุทฺธํ อสฺส วิปาตยํ
ความรู้เกิดแก่คนพาล            ก็เพียงเพื่อความฉิบหาย
มันทำสมองของเขาให้เขว     ย่อมฆ่าส่วนที่ขาวของคนพาลเสีย
              

 (ขุ.ธ. ๒๕/๒๔)    

วิชาการความรู้ต่าง ๆ เป็นสิ่งควรรู้ ควรศึกษา

เป็นของกลางที่มนุษย์ทุกคนเป็นเจ้าของได้

แต่เมื่อคนพาลได้ความรู้เหล่านั้นมา

กลับนำมาใช้ในทางที่ผิด

แล้วบั่นทอนความดีของเขาเอง

ด้วยมิจฉาทิฐิที่เต็มในใจคนพาล

จึงทำให้วินิจฉัยผิด คิดผิด พูดผิด ทำผิด

นำทุกสิ่งที่มี นำความรู้ที่ได้ ไปสู่ความเสื่อมถอย

คนพาลยิ่งขยันมาก ยิ่งเสื่อมมาก

คนพาลยิ่งรู้มาก ยิ่งอันตราย

คนพาลย่อมแปลงทุกสิ่งไปสู่ความเดือดร้อน

ให้แก่ตนเองและผู้อื่น...

ขออย่าเป็นเช่นนั้นเลย!