นิทานอีสป เรื่อง เด็กชาวไร่กับหอยทาก
ผู้แต่ง : อีสป

          เด็กชาวไร่คนหนึ่งเดินหาหอยทากตามป่า เพื่อนำมาย่างกินเป็นอาหาร เขาจับหอยทากได้ตัวหนึ่ง เขาจึงก่อไฟเพื่อย่างมัน หลังจากที่ย่างไปได้ไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงล้อเลียนเปลวไฟจากเปลือกหอยที่กำลังถูกย่างอยู่ "เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ" เด็กชายจึงพูดว่า "เจ้านี่มันแย่จริงๆ เปลือกที่เปรียบเสมือนบ้านของเจ้ากำลังถูกเผาอยู่แท้ๆ แต่เจ้ากลับมาเล่นสนุกอยู่ได้"

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

การจะทำสิ่งใดควรคำนึงถึงกาลเทศะด้วย

:: พุทธภาษิต ::

รกฺเขยฺยานาคตํ ภยํ. 
พึงป้องกันภัยที่ยังมาไม่ถึง. 
ขุ . ชา. จตุกฺก. ๒๗/ ๑๓๖