นิทานอีสป เรื่อง ชายคนหนึ่งกับนกแจ๊คดอว์
ผู้แต่ง : อีสป
ชายคนหนึ่งเดินเที่ยวเล่นในป่า ได้พบกับนกแจ๊คดอว์ตัวหนึ่งจึงเก็บเอามันมาเลี้ยงที่บ้าน และได้เอาเชือกผูกไว้ที่ขาของมันข้างหนึ่ง และให้มันเป็นสัตว์เลี้ยงของเด็กๆ ซึ่งโดยปกติแล้วมันไม่ชอบอยู่กับมนุษย์เลย
พอได้ระยะหนึ่งมันเริ่มเชื่องพอสมควรแล้ว เด็กๆ ต่างละเลยไม่คอยสนใจมัน มันจึงลอบบินหนีไปบนท้องฟ้ามุ่งหน้ากลับไปยังบ้านของมัน พอใกล้ถึงบ้านของมัน ก็เริ่มบินต่ำลง ทันใดนั้น เชือกที่มัดติดอยู่กับขามันยังคงมีอยู่ เชือกจึงไปติดกับกิ่งไม้ มันพยายามดิ้นรนเท่าไรเชือกก็ยิ่งพันกิ่งไม้แน่นขึ้นทุกที มันจึงพูดกับตนเองว่า
"โถ...ตัวข้านี้มันช่างน่าสงสารเสียจริงๆ อุตส่าห์รอดพ้นจากน้ำมือมนุษย์มาได้แล้ว แต่กลับต้องมาติดกิ่งไม้ไปไหนไม่ได้อีก มันก็ไม่ต่างอะไรจากการที่ติดอยู่กับมนุษย์เลยซักนิดเดียว"
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
หนีเสือปะจระเข้ คิดว่าหนีจากอันตรายพ้นแล้ว แต่กลับต้องโชคร้ายกว่าเดิม
:: พุทธภาษิต ::
ทุกฺขํ อนาโถ วิหรติ.
คนไม่มีที่พึ่ง อยู่เป็นทุกข์.
นัย - องฺ. ทสก. ๒๔/ ๒๗, ๓๑.
