การเดินทางเพื่อสันติภาพโลก
เรื่อง : กองบรรณาธิการ
 

ความสงบสุข ณ ไอซ์แลนด์

               ไอซ์แลนด์เป็นประเทศในกลุ่มนอร์ดิกในภูมิภาคยุโรปเหนือ ตั้งอยู่บนเกาะในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ระหว่างกรีนแลนด์ นอร์เวย์ และสหราชอาณาจักร

             ไอซ์แลนด์มีประชากรประมาณ ๓๕๐,๐๐๐ กว่าคน แต่สิ่งที่น่าภูมิใจเป็นที่สุดของคนที่นี่ คือ ในปี พ.ศ. ๒๕๕๗ ไอซ์แลนด์ถูกจัดให้เป็นประเทศที่สงบสุขที่สุดในโลก ในดินแดนอันสงบสุขนี้เอง มีผู้คนไม่น้อยที่สนใจการฝึกสมาธิมาก...

             ดังนั้น พระอาจารย์ ดร.ปรมัย ธนิสฺสโร จึงได้รับเชิญให้ไปสอนการทําสมาธิที่เมืองเคฟลาวิก (Klefavik) โดย คุณซิกูร์เดอร์ ฟอสเตียนซอน (Sigurður Porsteinsson) ซึ่งเป็นคนที่พระอาจารย์ ดร.ปรมัย รู้จักตอนไปประเทศแคนาดา

                คุณซิกูร์เดอร์ ฟอสเตียนซอน ได้เชิญเพื่อน ๆ ผู้ร่วมงาน และผู้ที่สนใจการทําสมาธิจากหลายสาขาอาชีพ เช่น แพทย์ นักจิตวิทยา และบุคคลทั่วไปได้ถึง ๕๔ คน มาฝึกสมาธิร่วมกัน ๑ สัปดาห์ ณ อาคารยาอีส  (Já.is) ซึ่งทําให้ทุกคนมีประสบการณ์การทําสมาธิที่ดี เช่น รู้สึกตัวเบา สบาย ตัวหาย เหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น แต่ก็มั่นใจว่าไม่ได้นอนหลับอยู่ บ้างก็รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองตกลงจากที่สูง บ้างก็รู้สึกเห็นแสงสีเขียวในระหว่างการทําสมาธิ

             หลาย ๆ คนที่มาร่วมฝึกสมาธิในครั้งนี้ต่างสนใจถึงประโยชน์ของสมาธิ ที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของคลื่นสมอง ซึ่งพระอาจารย์ ดร.ปรมัยได้สรุปเพิ่มเติมว่า การทําสมาธิและฝึกสติในชีวิตประจําวันนั้น ยังช่วยให้จิตใจกลับคืนสู่สภาวะดั้งเดิม นั่นก็คือ ความบริสุทธิ์ ความสะอาด และความเป็นระบบระเบียบของความคิด อันจะนํามาซึ่งความสุขที่แท้จริงของชีวิต

               นอกจากนี้ พระอาจารย์ ดร.ปรมัยยังไปสอนการทําสมาธิอีกแห่งหนึ่ง คือ ศูนย์ปฏิบัติธรรมโอม (Om  Setrið) ซึ่งเป็นสถานที่ติดริมทะเลในเมืองเคฟลาวิก และเป็นที่สัปปายะเหมาะสมกับการปฏิบัติธรรม ทั้งบรรยากาศภายนอกและภายในศูนย์

            แต่เนื่องจากมีผู้คนสนใจการฝึกสมาธิล้นหลามเกินกว่าทางทีมงานศูนย์ปฏิบัติธรรมโอมจะตั้งรับไหว คือ มีผู้สมัครมากถึง ๗๔ คน จึงทําให้ต้องแบ่งการสอนสมาธิเป็น ๒ รอบ โดยพระอาจารย์ ดร.ปรมัยได้บรรยายธรรมในหัวข้อ เราจะค้นหาความสุขในชีวิตที่แท้จริงได้อย่างไร ?

             ท่านให้ข้อคิดว่า เมื่อใจของคนเราขุ่นมัว ไม่ใส ก็จะมองอะไรไม่ถูกต้องตามความเป็นจริง และบางครั้งยังไม่เห็นคุณค่าของคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ และโอกาสที่มีในชีวิตของเรา ทําให้ต้องแสวงหาสิ่งใหม่ ๆ ไปเรื่อย ๆ แต่ถ้าเรามีใจที่สงบ หยุดนิ่ง จะทําให้เราได้สัมผัสถึงความสุขที่ประณีตขึ้น เป็นความสุขที่เกิดจากภายใน โดยเราไม่ต้องไปดิ้นรนแสวงหา ซึ่งหลาย ๆ คน ที่มานั่งสมาธิ..น่าจะสัมผัสได้ถึงความสุขนี้! เพราะต่างก็พูดว่า..เวลานั่งสมาธิแล้วเพลิน ไม่รู้สึกว่ากินเวลาเนิ่นนานเลย บางคนก็รู้สึกถึงพลังความอบอุ่นจากภายในที่มาพร้อมกับความรู้สึกดีอย่างประหลาด บางคนก็ไม่รู้สึกถึงร่างกาย เหมือนกับว่าไม่ได้อยู่ตรงนั้น ทุกประสบการณ์จากการทําสมาธิทําให้ทุก ๆ คนสัมผัสได้ถึงความพึงพอใจ สัมผัสได้ถึงความสงบสุขอันประณีต เหมือนหยุดเวลาบนโลกนี้ไว้ ราวกับเป็นภาวะที่ปราศจากกาลเวลา ขนาด และระยะทาง...