นิทานอีสป เรื่อง กากับนกนางแอ่น
ผู้แต่ง : อีสป
 

           วันหนึ่งกากับนกนางแอ่นทะเลาะกันเรื่องขนของพวกมัน

           นกนางแอ่นพูดว่า "เพียงดูที่ขนอันส่องประกายและนุ่มนวลของข้า ขนสีดำแข็งกระด้างของเจ้าก็ด้อยค่าจนไม่น่ามีเอาเลย ทำไมเจ้าไม่แต่งตัวให้ดีกว่านี้ แสดงความทะนงตัวสักหน่อยสิ!"

        "ขนของเจ้าอาจจะดูดีตอนฤดูใบไม้ผลิ" กาตอบ "แต่..ข้าจำไม่ค่อยได้นะว่าเคยเห็นเจ้าในฤดูหนาว นั่นเป็นตอนที่ข้าสนุกสนานที่สุดเลยละ"

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
เพื่อนที่อยู่กับเราได้เฉพาะช่วงเวลาดีๆ ไม่มีค่าเท่าไรนัก

:: พุทธภาษิต ::
ปิสุเณน จ โกธเนน มจฺฉรินา จ วิภูตินนฺทินา
สขิตํ น กเรยฺย ปณฺฑิโต ปาโป กาปุริเสน สงฺคโม.

บัณฑิตไม่ควรทำความเป็นเพื่อนกับคนส่อเสียด
คนมักโกรธคนตระหนี่ และคนเพลิดเพลินในสมบัติ
เพราะการสมาคมกับคนชั่วเป็นความเลวทราม.

(อานนฺทเถร) ขุ. เถร. ๒๖/ ๔๐๕.

THE SWALLOW AND THE CROW

            The Swallow and the Crow had an argument one day about their plumage.

            Said the Swallow: "Just look at my bright and downy feathers. Your black stiff quills are not worth having. Why don't you dress better? Show a little pride!"

           "Your feathers may do very well in spring," replied the Crow, "but-I don't remember ever having seen you around in winter, and that's when I enjoy myself most."

:: The moral of this story is ::
Friends in fine weather only, are not worth much.