นิทานอีสป เรื่อง นก สัตว์ป่า และค้างคาว
ผู้แต่ง : อีสป
 

       เหล่าคณานกและสัตว์ป่าประกาศสงครามระหว่างกันโดยไม่มีทางที่จะประนีประนอมใดๆ ทั้งสิ้น พวกมันต่อสู้กันแบบตาต่อตาฟันต่อฟัน เล่าขานกันว่าการต่อสู้ประหัตประหารนี้บานปลายมาจากการที่ฝูงห่านถูกคมเขี้ยวของพวกหมาจิ้งจอก ส่วนพวกสัตว์ป่าก็มีเหตุผลสมควรให้ต่อสู้ เมื่อนกอินทรีโฉบประต่ายป่าไปกินอยู่เป็นนิจ และนกเค้าแมวก็เขมือบพวกหนูอยู่ทุกวี่วัน

       มันเป็นการต่อสู้ที่แสนโหดเหี้ยม หนูและกระต่ายป่าล้มตายเป็นเบือ ไก่และห่านก็ร่วงกราวเป็นจำนวนมหาศาล อีกทั้งผู้ชนะยังมักหยุดเพื่อฉลองชัยอยู่เสมอ

       มีเพียงพวกค้างคาวเท่านั้นที่ไม่เลือกค้างอย่างเปิดเผย พวกมันเป็นเผ่าพันธุ์ที่มากเล่ห์ เมื่อเห็นว่านกเป็นฝ่ายได้เปรียบพวกมันก็ทำตัวเป็นนกทุกกระเบียดนิ้ว แต่เมื่อสงครามพลิกข้าง พวกมันก็แปรพักตร์ไปเป็นสัตว์ป่าได้ทันที

       เมื่อสงครามสิ้นสุดลง ความประพฤติของค้างคาวก็ถูกนำมาถกเถียงกันในที่ประชุมสันติภาพ การหลวงลวงเช่นนี้เป็นเรื่องที่อภัยไม่ได้ พวกนกและสัตว์ป่าตัดสินให้เนรเทศค้างคาวไป ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พวกค้างคาวก็ต้องหลบซ่อนตัวอยู่ในหอคอยมือหรือซากปรักหักพัง บินออกมาหากินได้เฉพาะในยามราตรีเท่านั้น

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
คนโป้ปดหลอกลวงไม่มีวันมีเพื่อนได้เลย

:: พุทธภาษิต ::
สํโวหาเรน โสเจยฺยํ เวทิตพฺพํ.
ความสะอาด พึงรู้ได้ด้วยถ้อยคำ.
นัย - ขุ. อุ. ๒๕/ ๑๗๘.