ทบทวนบุญ

เรื่อง : พระสมศักดิ์ จนฺทสีโล

อานุภาพบุญจากการบวชอุบาสิกาแก้ว

          บิดามารดาต้องการมีบุตรธิดา มิใช่หวังเพียงเพื่อให้สืบสกุลเท่านั้น แต่ยังหวังว่าเมื่อตนละสังขาร จากโลกไปแล้ว ก็หวังว่าบุตรธิดาจะทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ แต่น่าอัศจรรย์ที่การปฏิบัติธรรม และการสั่งสมบุญในบุญเขตแห่งพระพุทธศาสนา ไม่ต้องรอ ว่าจะต้องละจากโลกไปแล้วจึงจะรับบุญที่อุทิศไปให้ได้ เพราะแม้ยังมีชีวิตอยู่ บุญก็ยังส่งผลให้ได้พบกับความสุขและทุเลาจากโรคภัยไข้เจ็บได้อีกด้วย ดังเช่น อุบาสิกาแก้วท่านหนึ่งเข้ามาบวชก็ด้วยหวังว่า บุญจากการบวชจะทำให้แม่ของตนเองหายเจ็บหายป่วย และก็ได้พบกับสิ่งอัศจรรย์ด้วยตนเอง ดังคำบอกเล่าตอนหนึ่งว่า

          "การบวชครั้งนี้ ดิฉันได้เห็นอานุภาพบุญจะ ๆ ขณะที่ดิฉันยังคงบวชอยู่ เนื่องจากดิฉันมีคุณแม่นอนป่วยเป็นเบาหวานและอัมพาตอยู่ที่บ้าน ดิฉันต้องขออนุญาตพระอาจารย์แวะไปฉีดยาท่านวันละ ๒ รอบ แต่ไม่ต้องเฝ้าตลอดคืนตลอดวัน เพราะคุณสามีที่แสนดียินดีรับหน้าที่นี้ขณะที่ดิฉันบวชอยู่ หลังจากที่ดิฉันนั่งสมาธิจนสุขท่วมท้น ดิฉันก็เก็บเอาความปลื้มนี้ไปเล่าให้แม่ฟังและให้ท่าน อนุโมทนาบุญด้วย พอถึงรอบบ่ายที่ดิฉันต้องไปฉีดยาท่านอีกรอบ ดิฉันก็ต้องพบกับความอัศจรรย์ใจ เมื่อแม่ของดิฉันที่นอนป่วยเป็นอัมพาตอยู่ ๖ เดือน สามารถคลานลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำและซักผ้าเองได้ ทำให้ดิฉันปลื้มใจสุด ๆ มั่นใจว่าบุญบวชครั้งนี้แรงจริง ๆ เพราะเห็นฤทธิ์ของบุญเร็วมาก ๆ ทั้ง ๆ ที่ ดิฉันก็คิดอยู่แล้วว่า มาบวชครั้งนี้ได้บุญเยอะ บุญนี้ คงจะช่วยให้แม่ของดิฉันอาการดีขึ้นเรื่อย ๆ ผลบุญ ครั้งนี้ช่างมหัศจรรย์เหลือเกินค่ะ"

จากการเป็น ผู้ได้ สู่การเป็น ผู้ให้

          ความสุขอันบริสุทธิ์ที่ได้รับจากการประพฤติปฏิบัติธรรม เป็นสิ่งที่บุคคลใดได้รับแล้ว ย่อมจะก่อให้เกิดความรู้สึกของผู้ให้ ทั้ง ๆ ที่ปกติมนุษย์ย่อมหวงแหนในสิ่งที่นำมาซึ่งความสุขของตน แต่ครั้นเมื่อเข้าถึงประสบการณ์ภายใน อันเกิดจากการปฏิบัติธรรมแล้ว ต่างล้วนปรารถนาอยากให้ชาวโลก ทั้งหลายมีความสุขเช่นตนเองบ้าง ดังเช่น อุบาสิกา แก้วท่านหนึ่งกล่าวให้เห็นเป็นบทสรุปอันงดงามว่า

          "ดิฉันรู้สึกปลื้มและดีใจมากที่ครั้งหนึ่งในชีวิต ได้อบรมอุบาสิกาแก้ว คำว่าอุบาสิกาแก้ว เป็นคำที่มีเกียรติและมีคุณค่าสำหรับดิฉันมาก โครงการนี้ทำให้ดิฉันได้พบความสุขที่แท้จริง เป็นความสุขที่ดิฉันสามารถสร้างได้ด้วยตนเอง โดยไม่ต้องการสิ่งใด ๆ จากคนอื่น แต่กลับต้องการมอบความสุขแบบนี้ ให้กับทุกคนแทนค่ะ"

          จากเรื่องราวส่วนหนึ่งที่นำมาถ่ายทอดในบทความนี้ นอกจากจะเป็นการทบทวนภาพแห่งความปลาบปลื้มปีติแล้ว น่าจะให้ข้อคิดเพื่อให้มองไปข้างหน้าสำหรับพระพุทธศาสนาในอนาคตว่า การ ฟื้นฟูศีลธรรมอันดีงามที่จะนำพาชาวโลกทั้งหลายให้พบกับความสุขและสงบสันติอย่างแท้จริงนั้น จะมิใช่เป็นเพียงความเพ้อฝันอีกต่อไปแล้ว และความสงบสุขของโลกและมวลมนุษยชาติก็จะเริ่มต้นขึ้น ในยุคของเรา เพราะเราทั้งหลายเชื่อว่า "เราทำได้.. ถ้าเราได้ทำ..และเริ่มทำตั้งแต่บัดนี้" เพราะภาพของอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนในสายตาของชาวโลกทั้งหลาย คือเทพธิดาแห่งสันติภาพที่แท้จริง อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนทั้งหลาย คือ บุคคลสำคัญของประเทศชาติ และของสังคมโลก ..ท่านคือความหวังของชาวโลก ..ท่านคือผู้กำหนดทิศทางอนาคตสู่สันติสุขของโลกที่แท้จริง

          ดังนั้น บุคคลสำคัญที่จะนำไปสู่การเปลี่ยน แปลงโลก (Change the World) ให้เป็นสังคมอุดมคตินั้นจะเป็นใครไปไม่ได้...ถ้าไม่ใช่ "อุบาสิกา แก้วหน่ออ่อน"