สร้างความใส ส่งความสุข
เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนา
หลวงพ่อธัมมชโย
วันพุธที่ ๑๐ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๔๕

        ส.ค.ส. สร้างความใสแล้วค่อยส่งความสุขมาชำระกาย วาจา ใจ ของเราให้ใส สะอาดบริสุทธิ์ ด้วยการทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ด้วยการมาอยู่ธุดงค์ปีใหม่ มาสร้างความใสก่อน เพื่อส่งความสุขไปให้ผู้ที่เป็นที่รักของเรา หมู่ญาติสนิท มิตรสหาย เพื่อนร่วมโลก เขาจะได้มีความสุขที่แท้จริง

       คือสร้างพลังใจของเรา ให้มีพลังบุญเสียก่อน เวลาส่งความสุขคำอำนวยพรของเราจะได้เป็นพรศักดิ์สิทธิ์ มีฤทธิ์ มีเดช มีอานุภาพ ใครรับพรของเราแล้ว เขาก็จะได้รับอานุภาพดังที่เราปรารถนาปรารถนาให้เขามีความสุขสดชื่นตั้งแต่ต้นปี ประสบความสำเร็จในชีวิตในธุรกิจ การงานตลอดจนกระทั่งในการสร้างบารมี

      ปกติชาวโลกผู้ไม่รู้ เขาจะใช้ช่วงเทศกาลก่อนสิ้นปีเก่า ต้อนรับปีใหม่สร้างความหมอง แล้วก็มาอวยพรในวันขึ้นปีใหม่ด้วยการสร้างให้เป็นเทศกาลเมาแห่งชาติ เมาแห่งโลก ไปดูเถอะทุกหนทุกแห่งมีขี้เมาเยอะแยะไปหมดเลย เมาแล้วใจหมอง เวลาให้พรอย่างนื้เขาเรียกว่า พรอสูร พรยักษ์ ไม่ใช่พรพระ พรพระต้องใจ ใสๆ แต่ถ้าพรยักษ์ พรอสูร ก็ต้องเมา

      เทศกาลปีใหม่ ความจริงควรจะเป็นเทศกาลที่จะต้องทบทวนชีวิต ๓๖๕ วันที่ผ่านมา เราได้ใช้ชีวิตของการเกิดมาเป็นมนุษย์ได้สมบูรณ์แล้วหรือยัง เพราะเราเกิดมาสร้างบารมี มีเป้าหมายจะไปสู่พระนิพพาน

        ทบทวนกันดูว่า ทาน ศีล ภาวนา หรือ บุญกุศลในบุญกิริยาวัตถุ ๑๐ อันประกอบด้วย 

ทาน
ศีล
ภาวนา
ความประพฤติอ่อนน้อมถ่อมตน 
การช่วยเหลือกิจการงานส่วนรวม 
การแบ่งบุญที่เราได้ทำไปให้กับหมู่ญาติ หรือให้กับทุกๆ คนที่เจอ 
การอนุโมทนาบุญ 
การฟังธรรม 
การแสดงธรรม และ 
ทำความเห็นให้ตรง

        บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ ประการนั้น เราทำได้ครบถ้วนสมบูรณ์หรือไม่

     หรือเราจะตรวจตราในบารมี ๑๐ ทัศ ทั้ง ทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมมะบารมี ปัญญาบารมี วิริยะบารมี ขันติบารมี สัจจะบารมี อธิษ-ฐานบารมี เมตตาบารมี และอุเบกขาบารมี ครบถ้วนบริบูรณ์ไหม หรือขาดตกบกพร่องอะไรบ้าง 

        ทานบารมี คือการให้ เราสมบูรณ์ไหม 

        ศีลบารมี หมายถึง การรักษาศีล ๕ ศีล ๘ กระพร่องกระแพร่งหรือสมบูรณ์ 

        ภาวนา คือการปฏิบัติธรรม 

        เนกขัมมะ สำหรับฆราวาสก็คือ ดึงใจเราให้ค่อยๆ ออกห่างจากรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ โดยการสมาทานศีล ๘ หรือถือ อุโบสถศีล

        ปัญญา คือความรอบรู้ที่จะเอาชีวิตของ เราให้รอดจากบาปกรรม แล้วสร้างแต่กุศลกรรม 

        วิริยะ คือความเพียร กล้าที่จะต่อสู้กับอุปสรรคในการสร้างความดี กล้าให้ทาน กล้ารักษาศีล กล้าเจริญภาวนา ไม่ว่าจะเจ็บ จะปวด จะเมื่อย จะป่วย จะไข้ จะติด ภารกิจ คนจะยั่วเย้ากระเซ้าแหย่ อะไรก็แล้ว แต่เราก็เฉยๆ ยังคงสร้างบารมีกันเรื่อยไป

        ขันติ คือความอดทนอดกลั้น ในการสร้าง ความดี

        สัจจะ คือความจริง ความตั้งใจจริงที่จะสร้างบารมี ที่จะทำความดีโดยไม่หวาดหวั่นต่ออุปสรรคอันใด

        อธิษฐานบารมี คือ ตั้งเป้าหมายชีวิต เหมือนเรือที่มีหางเสือ

        เมตตา ก็แผ่ความสุขหรือปรารถนาจะ ให้ทุกคนมีความสุข รักเพื่อนมนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลาย

        อุเบกขา ก็ทำใจให้ใสๆ เป็นกลางๆ ตรวจตรางบดุลชีวิตประจำปีว่า บุญกิริยา วัตถุ ๓ ก็ดี กุศลกรรมบถ ๑๐ ประการก็ดี หรือ บารมี ๑๐ ทัศ ก็ดีว่าครบไหม แล้วหากว่ามัน ขาดตกบกพร่อง ปีต่อไป ๒๕๔๖ เราก็สมาทาน คือตั้งใจจะเติมสิ่งที่พร่องให้เต็ม เราขาดตกบกพร่องเรื่องอะไรก็ตั้งใจว่า ปีพุทธศักราช ๒๕๔๖ จะทำให้สมบูรณ์กว่าปีที่ผ่านมา หรือปีที่ผ่านมา เราทำได้ดีแล้ว ปีใหม่จะทำให้ดียิ่งขึ้นกว่านั้น เข้าไปอีก

       เพราะฉะนั้นเทศกาลปีใหม่ เป็นช่วงที่เราต้องมาสรุปงบดุลชีวิตในแต่ละปีว่ากำไรหรือ ขาดทุนชีวิต และยิ่งเราเป็นนักสร้างบารมี จะ ออกแบบชีวิตของเราไปในภพเบื้องหน้า เพื่อความสมบูรณ์ในการสร้างบารมีให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป กว่าชาตินี้ จะต้องตรวจตราดูรายละเอียดด้วยซํ้าไปว่าบุญหรือศวามดีประจำวัน ประจำอาทิตย์ ประจำเดือน ประจำปี หรือ วาระพิเศษ เราทำได้ครบล้วนสมบูรณ์แค่ไหน

      เราจะดูมาตรฐานก็ต้องไปดูผู้ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตของการมาเกิดเป็นมนุษย์   แล้วได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ซึ่งเป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนปรารถนาคือความสุขที่แท้จริงแล้ว ก็สมบูรณ์ในวิชชาและจรณะ ซึ่งก็คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์ทั้งหลาย ท่านเป็นแบบอย่างชีวิตของผู้ทึ่มีกำไร ต้องเดินตามแบบนั้นถึงจะเรียกว่ากำไรชีวิต