เขา..เป็นเจ้าของโรงงาน ด้วยวิธีง่าย ๆ
จากชีวิตพ่อค้าแผงลอยริมถนน 
ที่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ หอบของหนีเจ้าหน้าที่เทศกิจ 
จนบางวันแทบไม่มีรายได้เลย 
ได้กลายเป็นเจ้าของโรงงานเสื้อผ้า ที่กำลังขยายตัวขึ้นเรื่อย ๆ
..เขาทำอย่างไรหรือ..?..?

           การเปลี่ยนชีวิตจากพ่อค้าแผงลอยริมถนน มาเป็นเจ้าของโรงงาน ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก  ที่ใครๆ จะสามารถทำได้ ยิ่งถ้ามีเพียงความรู้ระดับ ป.๗ ในสมัยก่อนด้วยแล้วก็ยากที่จะนำความรู้การบริหารใดๆ มาขยายโรงงานในยุค IMF ได้ ทั้งๆ ที่กิจการอื่นต่างขาดทุนล้มละลายไปมากมายในช่วงนั้น ..เป็นเพราะอะไร..? เขาคิดอย่างไร..? และ ยิ่งไปกว่านั้นเขาทำอย่างไร..? ถึงมีวันนี้

             หากใครที่ชอบเดินซื้อของแถวย่านประตูนํ้าบ่อยๆ อาจจะเคยเห็นเขาบ้าง ซึ่ง คงไม่ได้มีอะไรเป็นที่สนใจมากนัก แต่ในวันนี้เราจะให้ท่านได้รู้จักชีวิตของเขาผู้นี้มากขึ้น  คุณบุญชัย อภินันทน์ เจ้าของโรงงานและร้านขายเสื้อผ้า จากอดีตที่ต้องหาเช้ากินค่ำ ตรากตรำทำงานหนัก บ้านก็ต้องเช่า บางวันขายไม่ได้เพราะต้องหอบของหลบเจ้าหน้าที่ จนต้องแอบมาขายต่อจนถึง ๓-๔ ทุ่ม เพียงเพื่อให้ได้เงินมาประทังชีวิตและครอบครัว...

        วันหนึ่งเขาได้มีโอกาสอ่านหนังสือเดินไปสู่ความสุข ของวัดพระธรรมกายที่เพื่อนได้นำมาลืมไว้ที่แผงลอยและกลาย เป็นแรงบันดาลใจให้เขาได้มาวัดตามแผนที่ ที่อยู่ด้านหลังหนังสือ การมาวัดในครั้งนั้นมีเหตุการณ์หลายอย่างที่ทำให้เขาประทับใจมาก โดยเฉพาะการที่เขาได้พบคุณยายอาจารย์ ซึ่งเขาบอกว่าคุณยายบอกให้เขามาวัดอีกในวันอาทิตย์ ตั้งแต่นั้นมาเขาก็มา วัดเรื่อยๆ ได้มาปฏิบัตธรรมจนเข้าใจธรรมะมากขี้นตามลำดับ แต่ช่วงนั้นเขาไม่ค่อยมีเงินทำบุญเลย ทำได้ครั้งละนิดๆ หน่อยๆ อยู่นานหลายปีทีเดียว...

            เมื่อเวลาผ่านไป.. การค้าขายก็ไม่ดีขึ้นเลย ประกอบกับการสร้างหนี้จาก Credit (เครดิต) ที่เอามาลงทุนเพิ่ม เนื่องจากตัดสินใจผิดพลาด เลยทำให้หนี้สินท่วมตัว คนในครอบครัวต่างกลุ้มเพราะไม่เจะหาเงินจากทีไหนมาใช้ ภรรยาก็บ่นเสมอว่า.. ไม่รู้ว่าชาตินี้จะมีปัญญาหาเงินมาใช้หนี้เขาได้ หมดหรือเปล่า..? ในช่วงนั้นครอบครัวจึงลำบากมากเหลือเกิน ขณะนั้นก็ตรงกับช่วงที่วัดมีการสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ และเขาก็อยากทำบุญสร้างพระมากแต่มีปัจจัยไม่เพียงพอ จึงได้แต่ทำเท่าที่มีและก็เก็บความอยากเอาไวในใจ จนกระทั่งได้ข่าวว่าองค์พระที่จะสร้างจารึกชื่อถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อจะหมดแล้ว เขาจึงฉุกคิดขึ้นมาทันทีเลยว่า วิกฤตในชีวิตครั้งนี้จะต้องขอเปลี่ยนเป็นโอกาส จะไม่ยอมให้วิกฤตมาทำให้เสียโอกาส ทั้งๆ ที่มาถึงแล้ว เขาจึงตัดสินใจเอาบัตรเครดิตไปรูดเงิน รวมกับเงินที่พอจะมีในตอนนั้นทั้งหมดมาทำบุญ ซึ่งทำให้เขาปีติอย่างเป็นที่สุดทีได้ตัดสินใจทำเช่นนั้น แล้วก็รับพระของขวัญมาเป็นเครื่องตรึกระลึกนึกถึงบุญ หลังจากนั้นเอง ชีวิตของเขาก็เริ่มดีขึ้นมาเรื่อยๆ การค้าขายเริ่มขยับขยายได้ มีลูกค้ามาซื้อมากขึ้น ขยับจากแผงลอยมามีหน้าร้านเป็นของตัวเอง ขายดิบขายดีเป็นเทนํ้าเทท่า ซึ่งเขาเองก็อัศจรรย์ใจมาก จนมีความคิดขึ้นมาว่า "นี่ขนาดทำบุญองค์พระแค่องค์เดียว ยังมีอานิสงส์มากถึงขนาดนี้ ถ้าหากสร้าง พระไปไม่มีที่สิ้นสุด อานิสงส์จะมากขนาดไหน"

             ตั้งแต่นั้นมาก็มีแรงบันดาลใจให้เขาได้สร้างพระองค์ต่อๆไปอีก และชวนญาติพี่น้องเพื่อนให้สร้างด้วยเป็นร้อยองค์ แล้วก็ได้นำพระของขวัญที่รับมาเป็นของที่ระลึกห้อยคอติดตัวตลอด จากนั้นบุญก็ล่งผลตามมาอีก คือ กิจการดีขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งเขาคิดจะมี โรงงานผลิตเสื้อผ้าเอง จึงรวบรวมเงินเอา ไปเช่าที่เขาทำโรงงานก่อน และในที่สุดเขาก็มีโรงงานเป็นของตัวเองโดยได้มาอย่าง เป็นอัศจรรย์คือ ลูกพี่ลูกน้องได้ออกเงินซื้อโรงงาน และออกค่าตกแต่งให้ ต่อมา กิจการเริ่มดีขึ้นอีก และที่สำคัญเขาก็ไม่เคยทิ้งห่างบุญเลย คือตั้งใจทำบุญ นั่งสมาธิ เป็นประจำไม่ขาด บุญทุกบุญทำอย่างเต็มกำลังเกินใจทุกครั้ง แล้วก็ได้เงินมาอย่าง อัศจรรย์อย่างชนิดที่ไม่น่าเชื่อ อย่างเช่น เขาอยากทำบุญมากแต่ขณะนั้นยังไม่มีเงินเลยจึงอธิษฐาน พอวันรุ่งขึ้นก็ขายเสิอผ้าได้เงินเป็นแสนภายในวันเดียวเลยได้มีเงินทำบุญ ตามที่ตั้งใจเอาไว้ แล้วยังเจออานุภาพบุญ อีกหลายอย่าง อย่างต่อเนื่อง เช่น เกิด อุบัติเหตุถูกรถมอเตอร์ไซต์ชนแต่กลับรอดชีวิตอย่างไม่น่าเชื่อ หรือน้องที่เป็นมะเร็ง หมอบอกว่าไม่รอดแน่แต่ก็รอดตาย เพราะบุญที่ได้สร้างพระและยังมีชีวิตอยู่มาจนถึงทุกวันนี้ หรือแม้แต่น้องสะใภ้หมอบอกว่ามีลูกไม่ได้ เพราะเม็ดเลือดผิดปกติต้องเอาเด็กในท้องออกจึงทำบุญสร้างพระด้วยตัวเองต่อมาก็สามารถมีบุตรได้และโตมาจนถึง ปัจจุบันนี้

               จากเหตุการณ์อัศจรรย์ที่เกิดขึ้นหลายอย่าง ทำให้เขามีความเชื่อมั่นในบุญมาก ประกอบกับการทำใจให้เป็นบุญตลอด คือ ทำใจให้ใส ปฏิบัติธรรมสม่ำเสมอ มีบุญอะไรก็ทำอย่างเต็มกำลัง ไม่เคยเอาวิกฤต ในชีวิตมาทำให้พลาดโอกาลบุญเลยแล้วในการสร้างองค์พระถวายพระลังฆาธิการในครั้งนี้ เขาบอกว่าเป็นโอกาสดีที่จะได้บุญใหญ่ เพราะการสร้างถาวรทานถวายพระ ๓ หมื่น วัดทั่วประเทศเป็นสังฆทานนั้น บุญนี้ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ

                ชาตินี้เขาลำบาก จะไม่ยอมเจอความลำบากในชาติหน้าอีก ดังนั้นเขาต้องออกแบบชีวิตของเขาเองในชาตินี้ ถ้าเขาออกแบบโดยใจไร้เงื่อนไขได้ ชาติหน้าเขาก็จะมีสมบัติใหญ่โดยไร้เงื่อนไขได้เช่นกัน และสมบ้ตที่เกิดขึ้นกับเขาจะไม่มีเงื่อนไขเลย เมื่อถึงเวลานั้น เขาจะได้มาสร้างบารมีอย่าง เต็มที่ โดยไม่ต้องมีภาระเรื่องการทำมาหากิน มีเวลาพอที่จะทำทาน รักษาศีล เจริญ ภาวนาได้อย่างเต็มที่ ไม่ต้องลำบากเหมือนในชาตินี้อีก ที่ลำคัญคือเขาได้ไปทำหน้าที่ ชวนคนทำบุญ ทั้งที่รู้ว่าญาติคนนั้นไม่มีพี่น้องคนนี้ไม่มีเงิน แต่ก็ไปชวนเพราะอยาก ให้เขาได้บุญจริงๆ เหมือนอย่างกรณีชีวิต ของเขาเองก็เริ่มจากความไม่มืเงินจะทำบุญมาก่อนลำบากสุดๆ มาก่อน แต่เขายังทำได้ เลย จึงไม่อยากให้ใครพลาดโอกาส

               ทุกครั้งที่ได้ไปชวนคนทำบุญก็จะเล่า เรื่องราวในชีวิตที่มีวันนี้ให้เขาฟัง แล้วเขาก็จะทำบุญกันแทบทั้งนั้น เขาให้เหตุผลว่าเราต้องไปอธิบายให้เขาเข้าใจ ถ้าเขาเข้าใจ เขาจะไม่ปฏิเสธเราหรอก เพราะสิ่งนี้เป็นสิ่ง ดีจริงไม่มีใครปฏิเสธสิงดีที่จะเข้ามาในชีวิตตัวเองหรอก เพียงแต่เขายังไม่เข้าใจต่างหาก ดังนั้นเราก็มีหน้าที่ทำให้เขาเข้าใจ ซึ่งยังมีคนที่เป็นเจ้าของบุญรอคอยเราอีกเป็นจำนวนมาก...