การเดินทางเพื่อสันติภาพโลก
เรื่อง : กองบรรณาธิการ
สุขใจในไอซ์แลนด์
การเดินทางเพื่อสันติภาพในครั้งนี้ เราก็มาต่อกันที่ เมืองเรคยาวิก (Reykjavik) ซึ่งเป็นทั้งเมืองหลวงของประเทศไอซ์แลนด์ ที่อยู่ใกล้ขั้วโลกเหนือมากที่สุด และเป็นเมืองศูนย์กลางทางการค้าและธุรกิจการประมง
หลายคนคงคิดว่า ไอซ์แลนด์เป็นดินแดนแห่งทุ่งน้ำแข็งที่มีแต่ความหนาวตลอดเวลา แต่แท้จริงแล้ว..ไอซ์แลนด์ไม่ได้หนาวอย่างที่จินตนาการกันไว้ เพราะถ้าว่ากันตามหลักภูมิศาสตร์ ไอซ์แลนด์เป็นเกาะที่อยู่ในระนาบของไอหนาวก็จริง แต่ตัวเกาะทอดตัวอยู่ใต้เส้นอาร์กติก จึงมีช่วงที่ร้อนบ้างเหมือนกัน อีกทั้งยังมีกระแสน้ำอุ่นไหลผ่าน
ณ เมืองหลวงแห่งนี้ มีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่สนใจการฝึกสมาธิมาก ๆ ... ทำให้ พระอาจารย์ ดร.ปรมัย ธนิสฺสโร ได้รับนิมนต์ให้ไปสอนการทำสมาธิที่ โยคะเรคยาวิก ซึ่งเป็นหนึ่งในศูนย์ฝึกโยคะที่ดังที่สุดในกรุงเรคยาวิก อีกท้ังท่านยังได้บรรยายธรรมในหัวข้อที่ทุกคนให้ความสนใจเป็นอย่างมาก คือ เรื่อง “การพัฒนาความสัมพันธ์อย่างยั่งยืน” โดยพระอาจารย์อธิบายว่า การจะมีความสัมพันธ์ที่ยั่งยืนได้นั้น จะต้องเริ่มจากการรักตัวเองก่อน ซึ่งเมื่อเรารักตัวเองแล้ว ในที่สุดแล้วเราจะสามารถมอบความรักให้แก่ทุก ๆคนโดยไม่มีข้อแม้เงื่อนไขใด ๆ ได้
ที่สำคัญพระอาจารย์ยังบอกอีกว่า ผู้ที่ฝึกสมาธิเป็นประจำจะสามารถมองเห็นจุดดีในบุคคลอื่น และมองข้ามจุดด้อยของคนอื่นได้อย่างง่าย ๆ
ในการมานั่งสมาธิรวมกันของทุกคนในวันนี้ แม้เวลาผ่านไปถึง ๔๐ นาที แต่หลาย ๆ คนก็ไม่รู้สึกว่ายาวนานเลย ทั้ง ๆ ที่เป็นการนั่งครั้งแรก อีกทั้งบางคนยังบอกอีกว่า รู้สึกถึงพลังงานความอบอุ่นจากภายใน บางคนก็รู้สึกสงบ เบา สบาย
หลังจากที่พระอาจารย์สอนสมาธิเสร็จแล้ว ต่างคนต่างมีคำถามเกี่ยวกับชีวิตพระและเป้าหมายในการบวชของพระอาจารย์ ซึ่งพอทกุคนได้ฟัง ก็รู้สึกสนใจและประทับใจมาก เพราะเป็นเรื่องราวที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยจริง ๆ
นอกจากนั้น พระอาจารย์ยังได้เดินทางไปสอนสมาธิอีกหลายแห่งในไอซ์แลนด์ ได้แก่ ศูนย์ Heilsan Min ซึ่งเป็นศูนย์ปฏิบัติธรรมในเมืองเล็ก ๆ ที่ชื่อ อะคราเนส (Akranes) อีกทั้ง ยังไปที่ ศูนย์โยคะชาล่า (Yoga Shala) และ ศูนย์ความคิดสร้างสรรค์โซลเซทริด ในเมืองเรคยาวิกอีกด้วย
การเดินทางเพื่อสันติภาพของพระอาจารย์นั้น ทำให้ผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรมต่างก็พบเจอความสุขที่เกิดขึ้นจากภายในและได้รับประสบการณ์จากการฝึกสมาธิที่ดี บ้างก็บอกว่าในช่วงที่ใจโล่ง ๆ เจอแสงสว่างสีม่วง บ้างก็รู้สึกว่าตัวเคลื่อนไปได้เองทั้ง ๆ ที่นั่งนิ่ง ๆ บางคนบอกว่า รู้สึกถึงพลังงานที่ผุดออกมาจากภายใน บ้างก็บอกว่ารู้สึกเหมือนตกจากที่สูงถึง ๓ ครั้ง จนหลาย ๆ คนรู้สึกชอบและติดใจคำภาวนา “สัมมาอะระหัง” และบอกว่าจะขอนำคำภาวนานี้ ไปใช้ในการฝึกสมาธิครั้งต่อ ๆ ไป
ที่น่าสนใจไปกว่านั้น หนึ่งในจำนวนคนที่มานั่งสมาธิที่ Sólsetrið นั้น มีชายผู้มีปัญหาทางสายตาคนหนึ่งรู้สึกประหลาดใจมากกับการนั่งสมาธิเพียงช่วงสั้น ๆ ที่ทำให้เขาเกิดความรู้สึกที่ดีอย่างแตกต่าง โดยเขาเล่าว่า ช่วงที่ใจนิ่ง ๆ ร่างกายเขารู้สึกเบามาก เบาราวกับว่าตัวลอยขึ้นไปในอากาศและบินได้ จนเขารู้สึกติดใจกับการวางใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย และตัดสินใจมาร่วมนั่งสมาธิอีกครั้งกับพระอาจารย์ในรอบถัดไป...