ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล เทวดาได้ทูลถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า อะไรหนอเป็นมิตรของคนเดินทาง อะไรหนอเป็นมิตรในเรือนของตน อะไรหนอเป็นมิตรติดตามไปในภพหน้า
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสตอบเทวดานั้นว่า พวกเกวียนพวกโคเป็นมิตรของคนเดินทาง มารดาเป็นมิตรในเรือนของตน บุญที่ตนทำเป็นมิตรติดตามไปในภพหน้า
คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง เคยสอนไว้ว่า บุญเอาติดตัวไปได้ มีน้อยทำน้อยทำบ่อยๆก็มากเอง เหมือนเก็บเงินใส่กระปุก ถึงจะมีสมบัติพันล้านถ้าไม่ทำบุญ เวลาตายก็เอาติดตัวไปไม่ได้ ยังไม่ใช่ของเรา ถ้าเราทำบุญสมบัติก็เป็นของเรา ติดตัวเราข้ามพบข้ามชาติ ทำบุญไม่สูญเปล่า สมบัติของเรา ถ้าไม่ได้ทำบุญ เราตายไปก่อน คนอยู่ข้างหลังก็เป็นคนใช้สมบัตินั้น หรือไม่ก็ถมแผ่นดิน
ท่านทานบดีทั้งหลายให้ปลื้มใจเถิดว่า บุญที่ทุกท่านได้กระทำในวันนี้ ย่อมไม่สูญหายไปไหน บุญนี้ย่อมเป็นมิตรติดตามไปในภพหน้า เป็นเหตุให้ได้มนุษยสมบัติ ทิพยสมบัติ และนิพพานสมบัติ
-----------------------------------------------------------------
หนังสือ " ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม ๒ "
พระไพบูลย์ ธมฺมวิปุโล และคณะ
